Σας περιμένουμε στη νέα μας σελίδα

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στη νέα μας σελίδα ή εδω : www.ergoagapis.gr

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στη νέα μας σελίδα ή εδω : www.ergoagapis.gr

ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Το κέντρο μας για ακόμη μία χρονιά συγκέντρωσε εργασιούλες και δραστηριότητες για τα Χριστούγεννα που πλησιάζουν!
Εκτυπώστε τις!

Το κέντρο μας για ακόμη μία χρονιά συγκέντρωσε εργασιούλες και δραστηριότητες για τα Χριστούγεννα που πλησιάζουν!
Εκτυπώστε τις!

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΩΣ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Το παιχνίδι είναι εργαλείο γνωστικής και γλωσσικής ανάπτυξης για τα παιδιά της προ-σχολικής και σχολικής ηλικίας. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί εμπνέεται και χρησιμοποιεί την ομιλία του λειτουργικά (ζητάει, δείχνει, σχολιάζει, παίζει ρόλους, επιλύει προβλήματα, ζητάει βοήθεια, κάνει σχέδια, κλπ.). Υπάρχει μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών που μπορούμε να παίξουμε με τα παιδιά, κάποια τα αγοράζουμε και κάποια τα δημιουργούμε με τη φαντασία μας.  

Συχνά οι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας μας ρωτούν ποια παιχνίδια του εμπορίου να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν τη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους. Η απάντηση είναι απλή: Όλα τα παιχνίδια μπορούν να αναπτύξουν τις γλωσσικές ικανότητες των νηπίων εάν χρησιμοποιηθούν με τον κατάλληλο τρόπο. Εάν, για παράδειγμα, δώσετε στο παιδί ένα παιχνίδι με σχήματα και χρώματα χωρίς να του πείτε τίποτε, δεν μπορείτε να περιμένετε να μάθει τα σχήματα και τα χρώματα με μαγικό τρόπο! Πρέπει να καθίσετε με το παιδί σας και να του δείξετε τα γλωσσικά στοιχεία που θέλετε να μάθει. Ο ρόλος σας είναι πολύ σημαντικός στο παιχνίδι.

 Στόχος μας επομένως είναι να δημιουργούμε κατάλληλες συνθήκες και καταστάσεις για την ενίσχυση του λόγου και της ομιλίας του παιδιού, χωρίς όμως να το πιέσουμε, να το αγχώσουμε ή να του επιβάλουμε το σωστό πρότυπο ομιλίας.

Παρακάτω αναφέρονται κάποια παιχνίδια και ο τρόπος που ενισχύουν τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού.

Ακούμε τους ήχους!

Η δραστηριότητα αυτή είναι κατάλληλη για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Η ικανότητα να ακούμε και να συνδυάζουμε τον ήχο με το αντικείμενο (π.χ. τον ήχο του τηλεφώνου με το τηλέφωνο) είναι το πρώτο βήμα στην κατάκτηση της φωνολογικής ενημερότητας που συνεπάγεται στην κατάκτηση της ανάγνωσης και της γραφής. Με αυτή την ικανότητα ξεχωρίζουμε ότι οι προτάσεις αποτελούνται από λέξεις, οι λέξεις από συλλαβές και οι συλλαβές από συγκεκριμένα φωνήματα (ήχους). Μπορούμε να προκαλέσουμε διάφορους ήχους με καθημερινά αντικείμενα (ήχος από μία σακούλα που τσαλακώνουμε, από ένα χαρτί που σκίζουμε, από τη βρύση, από ένα πλαστικό μπουκάλι που πιέζουμε κ.α.) το παιδί χωρίς να βλέπει πρέπει να βρει ποιο αντικείμενο ακούγεται κάθε φορά! Υπάρχουν πολλοί ήχοι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όπως ήχους από ζώα, αυτοκίνητα, κουδούνια, καμπάνες κτλ. Έτσι θα ενισχυθεί και η ανάπτυξη του λεξιλογίου και η κατανόηση του περιβάλλοντος γενικότερα.

Παίζουμε με κουζινικά σκεύη!

Τα κουζινικά για ένα παιδί ηλικίας περίπου 2 έως 5 ετών είναι μία ευκαιρία για τη διεύρυνση του λεξιλογίου του, την ανάπτυξη του προφορικού και του περιγραφικού λόγου. Μαθαίνει να κατονομάζει τα μαγειρικά σκεύη που χρησιμοποιούμε, τα φαγητά που μαγειρεύουμε μαζί ή τα ροφήματα, τα υλικά που χρειάζονται για την παρασκευή των φαγητών κ.α., μας καθοδηγεί πώς να μαγειρέψουμε, περιγράφει πως φαίνεται να μοιάζει ένα φαγητό ή πως θα μαγειρέψει. Τέλος είναι μία καλή ευκαιρία για την εξάσκηση της μνήμης αφού μπορούμε να θυμηθούμε ποια υλικά θα χρειαστούμε και τη σειρά που πρέπει να τα τοποθετήσουμε. Σε κάποια παιδιά αρέσει πολύ να μας παρακολουθούν την ώρα που μαγειρεύουμε μπορούμε να το αξιοποιήσουμε με τους παραπάνω τρόπους το ίδιο!

Διαβάζουμε παραμύθια!

Το παραμύθι είναι ένα εργαλείο για πολλές διαφορετικές χρήσεις αφού διαθέτει μεγάλες σύνθετες εικόνες και ιστορίες που είναι ενδιαφέρουσες στα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Το χρησιμοποιούμε για την ενίσχυση του περιγραφικού λόγου και του λεξιλογίου του παιδιού. Επιπροσθέτως η αφήγηση ενός παραμυθιού δίνει την ευκαιρία στο παιδί να ακούσει το σωστό συντακτικά πρότυπο και να το μιμηθεί, να αναγνωρίσει και να κατανοήσει τα συναισθήματα και τις προθέσεις των προσώπων που συμμετέχουν, να αναπτύσσει τη σκέψη του και τη φαντασία του.

Ο κύριος Πατάτας/ Η κυρία Πατάτα

Είναι η καλύτερη εναλλακτική για όσους δεν θέλουν να δώσουν στο αγόρι τους μία κούκλα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι "αγορίστικο παιχνίδι". Κλασσικό παιχνίδι με πολλές εκπαδευτικές δυνατότητες: 

Μέρη του σώματος

Ρούχα (χρησιμοποιήστε τα επιπλέον αξεσουάρ/ εποχιακά που κυκλοφορούν στο εμπόριο) 

Χρώματα 

Χωρικές έννοιες (πάνω, κάτω, δεξί, αριστερό) 

Έννοιες σειράς (πρώτο, δεύτερο, τελευταίο) 

Μέτρηση 

Συναισθήματα 

Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (εναλλαγή σειράς: η σειρά μου/ σου) 

Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (Πού είναι το πόδι; Τι χρώμα είναι;)

Παίζουμε με αυτοκινητάκια!

Μπορούμε με αυτή τη δραστηριότητα να μάθουμε στο παιδί πολλά πράγματα όπως τα χρώματα, το να μετράει και να το βοηθήσουμε να κατανοήσει έννοιες όπως αργά-γρήγορα, δεξιά-αριστερά, εμπρός-πίσω, να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του και τη φαντασία του (σε ένα δρόμο μπορούμε να συναντήσουμε άλλα μεταφορικά μέσα, σήματα, πεζούς, πλατείες, διαβάσεις, φανάρια κτλ).

Βρίσκουμε διαφορές και ομοιότητες!

Μπορούμε να συγκρίνουμε διάφορα αντικείμενα, έπιπλα (καρέκλα- τραπέζι), φαγητά (μία ντομάτα κι ένα μήλο, είναι και τα δύο κόκκινα και στρογγυλά αλλά το ένα είναι λαχανικό και το άλλο φρούτο). Αυτή είναι μία δραστηριότητα ανάπτυξης προφορικού λόγου και κατανόησης των εννοιών ίδιο και διαφορετικό, επίσης βοηθάει στην ανάπτυξη περιγραφικού λόγου και λεξιλογίου.

Σχολιάζουμε φωτογραφίες που έχουμε στο σπίτι

Το παιδί βλέπει σε φωτογραφίες οικεία πρόσωπα (τη μαμά του, το μπαμπά του, τη γιαγιά του κτλ) και περιγράφει ποιον βλέπει, τι κάνει και σε ποιο μέρος βρίσκεται. Ένας τρόπος είναι να περιγράφουμε εμείς πρώτοι. Αναπτύσσεται ο περιγραφικός λόγος του, και το λεξιλόγιό του (χρησιμοποιεί ρήματα, επίθετα, τοπία, συναισθήματα). Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μερικές φωτογραφίες για να παίξουμε «Μάντεψε ποιος!» όπου κάποιος έχει μία φωτογραφία και κάποιος άλλος κάνει σχετικές ερωτήσεις με στόχο να βρει ποιο πρόσωπο απεικονίζει. Εκτός από φωτογραφίες οικείων προσώπων, άλλη ιδέα είναι να κόψουμε από περιοδικά τα πιο διάσημα πρόσωπα γνωστά στο παιδί ή κάποια καρτούν (παιδικά κινούμενα σχέδια).

Ζωγραφική!

Με τη ζωγραφική μπορούμε να μάθουμε στο παιδί τα χρώματα, τα σχήματα, να φτιάξουμε δικές μας ιστορίες (βοηθάμε τη φαντασία) να ζωγραφίσουμε τα συναισθήματα (χαρούμενος, λυπημένος κτλ), να συγκρίνουμε μεγέθη (μεγάλο- μικρό παιδί, κοντά-μακριά μαλλιά). Ζωγραφίζουμε διάφορες κατηγορίες αντικειμένων (φρούτα, ρούχα, φάρμα).

Παιχνίδι ρόλων!

Το παιχνίδι ρόλων απαιτεί φαντασία και βάζει τα παιδιά στη διαδικασία να μπαίνουν στη θέση των άλλων, και να χειριστούν καταστάσεις όπως οι ενήλικες π.χ. να λύσουν διάφορα προβλήματα που θα προκύψουν (π.χ. πρέπει να ταΐσει το μωρό επειδή κλαίει), να κάνουν διαλόγους, να κάνουν ερωτήσεις και να δώσουν κατάλληλες απαντήσεις, να περιγράψουν και να δώσουν πληροφορίες, να διαμορφώνουν το ύφος τους ανάλογα με το πρόσωπο που απευθύνονται, γενικότερα να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες κ.α. Στα παιδιά αρέσει να χρησιμοποιούμε διάφορα υφάσματα και ρούχα για να παίξουμε διάφορους ρόλους. Μπορεί το παιδί κάθε φορά να είναι διαφορετικός άνθρωπος (μαμά, δάσκαλος, πριγκίπισσα, πυροσβέστης, κτλ).

Πυργοκυβάκια/ Τουβλάκια/ Ξύλινα τουβλάκια

Κλασσικό παιχνίδι επίσης που προάγει γλωσσικές και γνωστικές δεξιότητες: 

• Έννοιες μεγέθους 
• Έννοιες σειράς 
• Χωρικές έννοιες 
• Ποσοτικές έννοιες 
• Χρώματα 
• Σχήματα 
• Μέτρηση 
• Επίλυση προβλημάτων (ποια κυβάκια ταιριάζουν μεταξύ τους) 
• Κινητικότητα και κινητικός σχεδιασμός 
• Συντονισμός ματιού-χεριού 
• Αριθμοί και γράμματα (εάν τα κυβάκια έχουν αριθμούς ή γράμματα πάνω ή μπορείτε να προσθέσετε εσείς) 
• Λεξιλόγιο (εάν τα κυβάκια έχουν φιγούρες πάνω ή μπορείτε να προσθέσετε εσείς) 
• Σχέση αιτίου-αποτελέσματος 
• Κατανόηση εντολών (βάλε το πράσινο τουβλάκι πάνω στο κόκκινό, μάζεψε τους κύβους) 

Μπάλες!

Ποιος δεν έχει μπάλες στο σπίτι; Μπάλες, μπαλίτσες, μπαλάκια! Όσο απλό παιχνίδι κι αν φαίνεται, πέρα από τα γνωστά παιχνίδια κανόνων (μπάσκετ, ποδόσφαιρο) η μπάλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στη γλωσσική, γνωστική και κινητική ανάπτυξη του νηπίου: 

• Χωρικές έννοιες (μέσα, έξω, πάνω, κάτω, πίσω) 
• Χρώματα 
• Έννοιες μεγέθους 
• Αισθητικότητα και απτικές έννοιες (μαλακή, σκληρή, λεία, υγρή, ζεστή) 
• Μέτρηση 
• Επίλυση προβλημάτων 
• Αδρή κινητικότητα, κινητικός σχεδιασμός, συντονισμός ματιού-χεριού 
• Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (βλέπω τον φίλο απέναντι, χρησιμοποιώ μη λεκτική επικοινωνία για να κατανοήσω τι μου ζητά με νοήματα, εκφράσεις, στέλνω την μπάλα, περιμένω τη σειρά μου, πιάνω την μπάλα) 

Σφηνώματα

Ανάμεσα στις δεξιότητες που μπορούν να ενισχυθούν με τα σφηνώματα είναι και οι εξής: 

• Λεξιλόγιο και έννοιες (ανάλογα με τις εικόνες που έχουν πάνω τα ενσφηνώματα: ζώα, μεταφορικά μέσα, αριθμοί, γράμματα, χρώματα, επαγγέλματα, ρούχα, σχήματα) 
• Έννοιες μεγέθους 
• Ρήματα (σχετικά με τα σχέδια που έχουν τα ενσφηνώματα όπως κοιμάμαι, τρώω, περπατώ, ακόμη και ήχους ζώων) 
• Σχέση μέρους-όλου (ανάλογα με το θέμα εντοπίστε μεμονωμένα χαρακτηριστικά ή συνολικά) 
• Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (ποιο ζώο κάνει μου;, ποιος σβήνει φωτιές;, πού είναι το τετράγωνο; πού πάμε με το αεροπλάνο;) 
• Επίλυση προβλημάτων 
• Οπτική επεξεργασία 
• Λεπτή κινητικότητα 

Κουκλόσπιτο

Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε κλασσικό κουκλόσπιτο αλλά και σπίτι των Playmobil που δινει απεριόριστες δυνατότητες. Μπορείτε να στοχεύσετε στην ενίσχυση των παρακάτω: 

• Λεξιλόγιο (δωμάτια και αντικείμενα του σπιτιού, μέλη της οικογένειας, ζώα του σπιτιού) 
• Έννοιες μεγέθους 
• Έννοιες σειράς 
• Ποσοτικές έννοιες 
• Χωρικές έννοιες 
• Επίθετα 
• Βαθμοί επιθέτων 
• Συνώνυμα/ Αντίθετα 
• Χρώματα 
• Σχήματα (παράθυρου, πόρτας, τραπεζιού) 
• Ρήματα (στο παιχνίδι με τις κούκλες μπορεί να ενταχθεί ένα πλήθος ρημάτων όπως τρώω, πίνω, κάθομαι, κοιμάμαι, ανεβαίνω, κλείνω, ποτίζω, ντύνομαι, σκουπίζω) 
• Σχέση μέρους-όλου (χρησιμοποιήστε όλο το κουκλόσπιτο ή ένα δωμάτιο ή ένα έπιπλο και μιλήστε για τα μέρη που έχει) 
• Κατανόηση και εφαρμογή εντολών (βάλε τη κούκλα στο κρεβάτι, νομίζω πως η κούκλα πεινάει, βάλ'την να καθίσει για να φάει) 
• Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (ποιος είναι αυτός; γιατί κοιμάται ο μπαμπάς;) 
• Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (βλεμματική επαφή, διατήρηση θέματος συζήτησης, προσωπικός χώρος, ανταλλαγή πληροφοριών) 

Το παιχνίδι βέβαια, δεν σταματάει εδώ. Οι γλωσσικές δεξιότητες μπορούν να ενισχυθούν με τον ίδιο τρόπο με πολλά και διαφορετικά παιχνίδια. Θυμηθείτε!Δώστε στο παιδί σας επιλογές, αφήστε μόνο του να διαλέξει το παιχνίδι που του αρέσει και παίξτε μαζί του. Μιλήστε του, ρωτήστε το, αφήστε το να εκφραστεί, να χαλάσει, να δημιουργήσει, να ρωτήσει και επιβραβεύστε κάθε του προσπάθεια.

Καλή σας διασκέδαση!

Έλενα Ανυφαντή

Λογοθεραπεύτρια του κέντρου

Το παιχνίδι είναι εργαλείο γνωστικής και γλωσσικής ανάπτυξης για τα παιδιά της προ-σχολικής και σχολικής ηλικίας. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί εμπνέεται και χρησιμοποιεί την ομιλία του λειτουργικά (ζητάει, δείχνει, σχολιάζει, παίζει ρόλους, επιλύει προβλήματα, ζητάει βοήθεια, κάνει σχέδια, κλπ.). Υπάρχει μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών που μπορούμε να παίξουμε με τα παιδιά, κάποια τα αγοράζουμε και κάποια τα δημιουργούμε με τη φαντασία μας.  

Συχνά οι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας μας ρωτούν ποια παιχνίδια του εμπορίου να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν τη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους. Η απάντηση είναι απλή: Όλα τα παιχνίδια μπορούν να αναπτύξουν τις γλωσσικές ικανότητες των νηπίων εάν χρησιμοποιηθούν με τον κατάλληλο τρόπο. Εάν, για παράδειγμα, δώσετε στο παιδί ένα παιχνίδι με σχήματα και χρώματα χωρίς να του πείτε τίποτε, δεν μπορείτε να περιμένετε να μάθει τα σχήματα και τα χρώματα με μαγικό τρόπο! Πρέπει να καθίσετε με το παιδί σας και να του δείξετε τα γλωσσικά στοιχεία που θέλετε να μάθει. Ο ρόλος σας είναι πολύ σημαντικός στο παιχνίδι.

 Στόχος μας επομένως είναι να δημιουργούμε κατάλληλες συνθήκες και καταστάσεις για την ενίσχυση του λόγου και της ομιλίας του παιδιού, χωρίς όμως να το πιέσουμε, να το αγχώσουμε ή να του επιβάλουμε το σωστό πρότυπο ομιλίας.

Παρακάτω αναφέρονται κάποια παιχνίδια και ο τρόπος που ενισχύουν τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού.

Ακούμε τους ήχους!

Η δραστηριότητα αυτή είναι κατάλληλη για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Η ικανότητα να ακούμε και να συνδυάζουμε τον ήχο με το αντικείμενο (π.χ. τον ήχο του τηλεφώνου με το τηλέφωνο) είναι το πρώτο βήμα στην κατάκτηση της φωνολογικής ενημερότητας που συνεπάγεται στην κατάκτηση της ανάγνωσης και της γραφής. Με αυτή την ικανότητα ξεχωρίζουμε ότι οι προτάσεις αποτελούνται από λέξεις, οι λέξεις από συλλαβές και οι συλλαβές από συγκεκριμένα φωνήματα (ήχους). Μπορούμε να προκαλέσουμε διάφορους ήχους με καθημερινά αντικείμενα (ήχος από μία σακούλα που τσαλακώνουμε, από ένα χαρτί που σκίζουμε, από τη βρύση, από ένα πλαστικό μπουκάλι που πιέζουμε κ.α.) το παιδί χωρίς να βλέπει πρέπει να βρει ποιο αντικείμενο ακούγεται κάθε φορά! Υπάρχουν πολλοί ήχοι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όπως ήχους από ζώα, αυτοκίνητα, κουδούνια, καμπάνες κτλ. Έτσι θα ενισχυθεί και η ανάπτυξη του λεξιλογίου και η κατανόηση του περιβάλλοντος γενικότερα.

Παίζουμε με κουζινικά σκεύη!

Τα κουζινικά για ένα παιδί ηλικίας περίπου 2 έως 5 ετών είναι μία ευκαιρία για τη διεύρυνση του λεξιλογίου του, την ανάπτυξη του προφορικού και του περιγραφικού λόγου. Μαθαίνει να κατονομάζει τα μαγειρικά σκεύη που χρησιμοποιούμε, τα φαγητά που μαγειρεύουμε μαζί ή τα ροφήματα, τα υλικά που χρειάζονται για την παρασκευή των φαγητών κ.α., μας καθοδηγεί πώς να μαγειρέψουμε, περιγράφει πως φαίνεται να μοιάζει ένα φαγητό ή πως θα μαγειρέψει. Τέλος είναι μία καλή ευκαιρία για την εξάσκηση της μνήμης αφού μπορούμε να θυμηθούμε ποια υλικά θα χρειαστούμε και τη σειρά που πρέπει να τα τοποθετήσουμε. Σε κάποια παιδιά αρέσει πολύ να μας παρακολουθούν την ώρα που μαγειρεύουμε μπορούμε να το αξιοποιήσουμε με τους παραπάνω τρόπους το ίδιο!

Διαβάζουμε παραμύθια!

Το παραμύθι είναι ένα εργαλείο για πολλές διαφορετικές χρήσεις αφού διαθέτει μεγάλες σύνθετες εικόνες και ιστορίες που είναι ενδιαφέρουσες στα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Το χρησιμοποιούμε για την ενίσχυση του περιγραφικού λόγου και του λεξιλογίου του παιδιού. Επιπροσθέτως η αφήγηση ενός παραμυθιού δίνει την ευκαιρία στο παιδί να ακούσει το σωστό συντακτικά πρότυπο και να το μιμηθεί, να αναγνωρίσει και να κατανοήσει τα συναισθήματα και τις προθέσεις των προσώπων που συμμετέχουν, να αναπτύσσει τη σκέψη του και τη φαντασία του.

Ο κύριος Πατάτας/ Η κυρία Πατάτα

Είναι η καλύτερη εναλλακτική για όσους δεν θέλουν να δώσουν στο αγόρι τους μία κούκλα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι "αγορίστικο παιχνίδι". Κλασσικό παιχνίδι με πολλές εκπαδευτικές δυνατότητες: 

Μέρη του σώματος

Ρούχα (χρησιμοποιήστε τα επιπλέον αξεσουάρ/ εποχιακά που κυκλοφορούν στο εμπόριο) 

Χρώματα 

Χωρικές έννοιες (πάνω, κάτω, δεξί, αριστερό) 

Έννοιες σειράς (πρώτο, δεύτερο, τελευταίο) 

Μέτρηση 

Συναισθήματα 

Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (εναλλαγή σειράς: η σειρά μου/ σου) 

Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (Πού είναι το πόδι; Τι χρώμα είναι;)

Παίζουμε με αυτοκινητάκια!

Μπορούμε με αυτή τη δραστηριότητα να μάθουμε στο παιδί πολλά πράγματα όπως τα χρώματα, το να μετράει και να το βοηθήσουμε να κατανοήσει έννοιες όπως αργά-γρήγορα, δεξιά-αριστερά, εμπρός-πίσω, να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του και τη φαντασία του (σε ένα δρόμο μπορούμε να συναντήσουμε άλλα μεταφορικά μέσα, σήματα, πεζούς, πλατείες, διαβάσεις, φανάρια κτλ).

Βρίσκουμε διαφορές και ομοιότητες!

Μπορούμε να συγκρίνουμε διάφορα αντικείμενα, έπιπλα (καρέκλα- τραπέζι), φαγητά (μία ντομάτα κι ένα μήλο, είναι και τα δύο κόκκινα και στρογγυλά αλλά το ένα είναι λαχανικό και το άλλο φρούτο). Αυτή είναι μία δραστηριότητα ανάπτυξης προφορικού λόγου και κατανόησης των εννοιών ίδιο και διαφορετικό, επίσης βοηθάει στην ανάπτυξη περιγραφικού λόγου και λεξιλογίου.

Σχολιάζουμε φωτογραφίες που έχουμε στο σπίτι

Το παιδί βλέπει σε φωτογραφίες οικεία πρόσωπα (τη μαμά του, το μπαμπά του, τη γιαγιά του κτλ) και περιγράφει ποιον βλέπει, τι κάνει και σε ποιο μέρος βρίσκεται. Ένας τρόπος είναι να περιγράφουμε εμείς πρώτοι. Αναπτύσσεται ο περιγραφικός λόγος του, και το λεξιλόγιό του (χρησιμοποιεί ρήματα, επίθετα, τοπία, συναισθήματα). Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μερικές φωτογραφίες για να παίξουμε «Μάντεψε ποιος!» όπου κάποιος έχει μία φωτογραφία και κάποιος άλλος κάνει σχετικές ερωτήσεις με στόχο να βρει ποιο πρόσωπο απεικονίζει. Εκτός από φωτογραφίες οικείων προσώπων, άλλη ιδέα είναι να κόψουμε από περιοδικά τα πιο διάσημα πρόσωπα γνωστά στο παιδί ή κάποια καρτούν (παιδικά κινούμενα σχέδια).

Ζωγραφική!

Με τη ζωγραφική μπορούμε να μάθουμε στο παιδί τα χρώματα, τα σχήματα, να φτιάξουμε δικές μας ιστορίες (βοηθάμε τη φαντασία) να ζωγραφίσουμε τα συναισθήματα (χαρούμενος, λυπημένος κτλ), να συγκρίνουμε μεγέθη (μεγάλο- μικρό παιδί, κοντά-μακριά μαλλιά). Ζωγραφίζουμε διάφορες κατηγορίες αντικειμένων (φρούτα, ρούχα, φάρμα).

Παιχνίδι ρόλων!

Το παιχνίδι ρόλων απαιτεί φαντασία και βάζει τα παιδιά στη διαδικασία να μπαίνουν στη θέση των άλλων, και να χειριστούν καταστάσεις όπως οι ενήλικες π.χ. να λύσουν διάφορα προβλήματα που θα προκύψουν (π.χ. πρέπει να ταΐσει το μωρό επειδή κλαίει), να κάνουν διαλόγους, να κάνουν ερωτήσεις και να δώσουν κατάλληλες απαντήσεις, να περιγράψουν και να δώσουν πληροφορίες, να διαμορφώνουν το ύφος τους ανάλογα με το πρόσωπο που απευθύνονται, γενικότερα να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες κ.α. Στα παιδιά αρέσει να χρησιμοποιούμε διάφορα υφάσματα και ρούχα για να παίξουμε διάφορους ρόλους. Μπορεί το παιδί κάθε φορά να είναι διαφορετικός άνθρωπος (μαμά, δάσκαλος, πριγκίπισσα, πυροσβέστης, κτλ).

Πυργοκυβάκια/ Τουβλάκια/ Ξύλινα τουβλάκια

Κλασσικό παιχνίδι επίσης που προάγει γλωσσικές και γνωστικές δεξιότητες: 

• Έννοιες μεγέθους 
• Έννοιες σειράς 
• Χωρικές έννοιες 
• Ποσοτικές έννοιες 
• Χρώματα 
• Σχήματα 
• Μέτρηση 
• Επίλυση προβλημάτων (ποια κυβάκια ταιριάζουν μεταξύ τους) 
• Κινητικότητα και κινητικός σχεδιασμός 
• Συντονισμός ματιού-χεριού 
• Αριθμοί και γράμματα (εάν τα κυβάκια έχουν αριθμούς ή γράμματα πάνω ή μπορείτε να προσθέσετε εσείς) 
• Λεξιλόγιο (εάν τα κυβάκια έχουν φιγούρες πάνω ή μπορείτε να προσθέσετε εσείς) 
• Σχέση αιτίου-αποτελέσματος 
• Κατανόηση εντολών (βάλε το πράσινο τουβλάκι πάνω στο κόκκινό, μάζεψε τους κύβους) 

Μπάλες!

Ποιος δεν έχει μπάλες στο σπίτι; Μπάλες, μπαλίτσες, μπαλάκια! Όσο απλό παιχνίδι κι αν φαίνεται, πέρα από τα γνωστά παιχνίδια κανόνων (μπάσκετ, ποδόσφαιρο) η μπάλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στη γλωσσική, γνωστική και κινητική ανάπτυξη του νηπίου: 

• Χωρικές έννοιες (μέσα, έξω, πάνω, κάτω, πίσω) 
• Χρώματα 
• Έννοιες μεγέθους 
• Αισθητικότητα και απτικές έννοιες (μαλακή, σκληρή, λεία, υγρή, ζεστή) 
• Μέτρηση 
• Επίλυση προβλημάτων 
• Αδρή κινητικότητα, κινητικός σχεδιασμός, συντονισμός ματιού-χεριού 
• Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (βλέπω τον φίλο απέναντι, χρησιμοποιώ μη λεκτική επικοινωνία για να κατανοήσω τι μου ζητά με νοήματα, εκφράσεις, στέλνω την μπάλα, περιμένω τη σειρά μου, πιάνω την μπάλα) 

Σφηνώματα

Ανάμεσα στις δεξιότητες που μπορούν να ενισχυθούν με τα σφηνώματα είναι και οι εξής: 

• Λεξιλόγιο και έννοιες (ανάλογα με τις εικόνες που έχουν πάνω τα ενσφηνώματα: ζώα, μεταφορικά μέσα, αριθμοί, γράμματα, χρώματα, επαγγέλματα, ρούχα, σχήματα) 
• Έννοιες μεγέθους 
• Ρήματα (σχετικά με τα σχέδια που έχουν τα ενσφηνώματα όπως κοιμάμαι, τρώω, περπατώ, ακόμη και ήχους ζώων) 
• Σχέση μέρους-όλου (ανάλογα με το θέμα εντοπίστε μεμονωμένα χαρακτηριστικά ή συνολικά) 
• Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (ποιο ζώο κάνει μου;, ποιος σβήνει φωτιές;, πού είναι το τετράγωνο; πού πάμε με το αεροπλάνο;) 
• Επίλυση προβλημάτων 
• Οπτική επεξεργασία 
• Λεπτή κινητικότητα 

Κουκλόσπιτο

Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε κλασσικό κουκλόσπιτο αλλά και σπίτι των Playmobil που δινει απεριόριστες δυνατότητες. Μπορείτε να στοχεύσετε στην ενίσχυση των παρακάτω: 

• Λεξιλόγιο (δωμάτια και αντικείμενα του σπιτιού, μέλη της οικογένειας, ζώα του σπιτιού) 
• Έννοιες μεγέθους 
• Έννοιες σειράς 
• Ποσοτικές έννοιες 
• Χωρικές έννοιες 
• Επίθετα 
• Βαθμοί επιθέτων 
• Συνώνυμα/ Αντίθετα 
• Χρώματα 
• Σχήματα (παράθυρου, πόρτας, τραπεζιού) 
• Ρήματα (στο παιχνίδι με τις κούκλες μπορεί να ενταχθεί ένα πλήθος ρημάτων όπως τρώω, πίνω, κάθομαι, κοιμάμαι, ανεβαίνω, κλείνω, ποτίζω, ντύνομαι, σκουπίζω) 
• Σχέση μέρους-όλου (χρησιμοποιήστε όλο το κουκλόσπιτο ή ένα δωμάτιο ή ένα έπιπλο και μιλήστε για τα μέρη που έχει) 
• Κατανόηση και εφαρμογή εντολών (βάλε τη κούκλα στο κρεβάτι, νομίζω πως η κούκλα πεινάει, βάλ'την να καθίσει για να φάει) 
• Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (ποιος είναι αυτός; γιατί κοιμάται ο μπαμπάς;) 
• Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (βλεμματική επαφή, διατήρηση θέματος συζήτησης, προσωπικός χώρος, ανταλλαγή πληροφοριών) 

Το παιχνίδι βέβαια, δεν σταματάει εδώ. Οι γλωσσικές δεξιότητες μπορούν να ενισχυθούν με τον ίδιο τρόπο με πολλά και διαφορετικά παιχνίδια. Θυμηθείτε!Δώστε στο παιδί σας επιλογές, αφήστε μόνο του να διαλέξει το παιχνίδι που του αρέσει και παίξτε μαζί του. Μιλήστε του, ρωτήστε το, αφήστε το να εκφραστεί, να χαλάσει, να δημιουργήσει, να ρωτήσει και επιβραβεύστε κάθε του προσπάθεια.

Καλή σας διασκέδαση!

Έλενα Ανυφαντή

Λογοθεραπεύτρια του κέντρου

Ειδική Αγωγή στην Προσχολική ηλικία

Τι είναι η Ειδική Αγωγή;

Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (ΕΑΕ) ονομάζεται το σύνολο των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται σε παιδιά και εφήβους με αναπηρία και διαπιστωμένες ή μη ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Ποιος είναι ο στόχος της Ειδικής Αγωγής;

Η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση στοχεύει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών και των ικανοτήτων τους στο πεδίο της αυτόνομης συμμετοχής στην οικογενειακή, επαγγελματική, κοινωνική και πολιτισμική ζωή.

Πότε πρέπει να ενταχθεί το παιδί μου σε Πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής;

Τα παιδιά με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι απαραίτητο να εντάσσονται όσο το δυνατόν νωρίτερα σε ένα ανάλογο Πρόγραμμα με ιδανική περίοδο έναρξης εκείνη της Προσχολικής ηλικίας. Η έγκαιρη διάγνωση και ένταξη του παιδιού σε κάποιο Πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής θα έχει πολλαπλά οφέλη όχι μόνο στην ανάπτυξη και εξέλιξη των ικανοτήτων του αλλά και στην μετέπειτα ψυχολογία του. Επιπλέον, ο εγκέφαλος του παιδιού κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία είναι τόσο «εύπλαστος» που επιτρέπει στην πρώιμη παρέμβαση να αναπτύξει τις εγκεφαλικές περιοχές που πάσχουν ή δυσλειτουργούν και κατά συνέπεια να είναι καθοριστική η αλλαγή της αναπτυξιακής εικόνας του παιδιού με πολύ γρηγορότερους ρυθμούς απ’ ότι οποιαδήποτε παρέμβαση μπορεί μετά την ηλικία των έξι ετών.

Τα Προγράμματα Ειδικής Αγωγής έχουν τους εξής στόχους:

• Να εντοπίζουν τα παιδιά που τείνουν να συναντήσουν δυσκολίες στη μάθηση

• Να στηρίζουν τους γονείς και τους κηδεμόνες του εκάστοτε παιδιού με αναπηρία ή μαθησιακές δυσκολίες

• Η ανάπτυξη και προαγωγή της ανεξαρτησίας, της επάρκειας και της εμπλοκής του παιδιού

• Η καλλιέργεια και υποστήριξη της κοινωνικής επάρκειας

• Η στήριξη και προαγωγή της ανάπτυξης σε όλους τους σημαντικούς τομείς

• Η διευκόλυνση της γενικευμένης χρήσης των δεξιοτήτων

• Η προετοιμασία και υποστήριξη των παιδιών για ομαλοποιημένες εμπειρίες ζωής με τις οικογένειες, το σχολείο και στην κοινότητα

• Η υποστήριξη των παιδιών και των οικογενειών τους για ομαλές μεταβάσεις

• Η πρόληψη ή ελαχιστοποίηση της ανάπτυξης μελλοντικών προβλημάτων ή αναπηριών

by Η Χαρά του Παιδιού

Τι είναι η Ειδική Αγωγή;

Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (ΕΑΕ) ονομάζεται το σύνολο των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται σε παιδιά και εφήβους με αναπηρία και διαπιστωμένες ή μη ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Ποιος είναι ο στόχος της Ειδικής Αγωγής;

Η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση στοχεύει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών και των ικανοτήτων τους στο πεδίο της αυτόνομης συμμετοχής στην οικογενειακή, επαγγελματική, κοινωνική και πολιτισμική ζωή.

Πότε πρέπει να ενταχθεί το παιδί μου σε Πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής;

Τα παιδιά με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι απαραίτητο να εντάσσονται όσο το δυνατόν νωρίτερα σε ένα ανάλογο Πρόγραμμα με ιδανική περίοδο έναρξης εκείνη της Προσχολικής ηλικίας. Η έγκαιρη διάγνωση και ένταξη του παιδιού σε κάποιο Πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής θα έχει πολλαπλά οφέλη όχι μόνο στην ανάπτυξη και εξέλιξη των ικανοτήτων του αλλά και στην μετέπειτα ψυχολογία του. Επιπλέον, ο εγκέφαλος του παιδιού κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία είναι τόσο «εύπλαστος» που επιτρέπει στην πρώιμη παρέμβαση να αναπτύξει τις εγκεφαλικές περιοχές που πάσχουν ή δυσλειτουργούν και κατά συνέπεια να είναι καθοριστική η αλλαγή της αναπτυξιακής εικόνας του παιδιού με πολύ γρηγορότερους ρυθμούς απ’ ότι οποιαδήποτε παρέμβαση μπορεί μετά την ηλικία των έξι ετών.

Τα Προγράμματα Ειδικής Αγωγής έχουν τους εξής στόχους:

• Να εντοπίζουν τα παιδιά που τείνουν να συναντήσουν δυσκολίες στη μάθηση

• Να στηρίζουν τους γονείς και τους κηδεμόνες του εκάστοτε παιδιού με αναπηρία ή μαθησιακές δυσκολίες

• Η ανάπτυξη και προαγωγή της ανεξαρτησίας, της επάρκειας και της εμπλοκής του παιδιού

• Η καλλιέργεια και υποστήριξη της κοινωνικής επάρκειας

• Η στήριξη και προαγωγή της ανάπτυξης σε όλους τους σημαντικούς τομείς

• Η διευκόλυνση της γενικευμένης χρήσης των δεξιοτήτων

• Η προετοιμασία και υποστήριξη των παιδιών για ομαλοποιημένες εμπειρίες ζωής με τις οικογένειες, το σχολείο και στην κοινότητα

• Η υποστήριξη των παιδιών και των οικογενειών τους για ομαλές μεταβάσεις

• Η πρόληψη ή ελαχιστοποίηση της ανάπτυξης μελλοντικών προβλημάτων ή αναπηριών

by Η Χαρά του Παιδιού

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Το παιχνίδι είναι η κυρίαρχη δραστηριότητα των μικρών παιδιών. Δε νοείται παιδί χωρίς παιχνίδι. Για το παιδί κάθε δραστηριότητα είναι παιχνίδι, όπως δηλώνεται και από την ετυμολογική συγγένεια των δυο λέξεων. Η λέξη παιχνίδι έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Η προέλευση της λέξης «παιχνίδι» από τις λέξεις παις, παίζω, παιδεία, υπογραμμίζει το πόσο αυτή η λέξη σχετίζεται με το παιδί, τη διασκέδαση, τη πνευματική καλλιέργεια και την εκπαίδευσή του.                                                                            

Το παιχνίδι αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για:

• Τη σωματική ανάπτυξη
• Τη γλωσσική ανάπτυξη
• Τη πνευματική ανάπτυξη
• Τη συναισθηματική ανάπτυξη
• Τη κοινωνική ανάπτυξη

Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι συμβάλλει στη σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Κατά τη διάρκεια αυτού, η κυκλοφορία του αίματος γίνεται ταχύτερη και ο μεταβολισμός πιο πλήρης. Ταυτόχρονα ενδυναμώνεται το Νευρικό Σύστημα, το παιδί ασκείται και τελειοποιούνται τα μέλη του σώματός του. Επιπλέον βελτιώνεται η μυϊκή δύναμη, η ισορροπία, η αντοχή, η χάρη των κινήσεων κ.α.

Την ίδια στιγμή που συντελούνται τα παραπάνω, στο σώμα και τον οργανισμό του παιδιού, επηρεάζεται και η πνευματική του λειτουργία. Μεγάλοι θεραπευτές υποστηρίζουν, πως το παιχνίδι προκαλεί στο παιδί μια πραγματική εσωτερική ανάγκη για άσκηση της νοημοσύνης και της περιέργειάς του. Αναπτύσσει την ικανότητα αναπαράστασης, τον συμβολισμό, τη μίμηση και τη φαντασία.

Επιπρόσθετα το παιχνίδι θεωρείται συνυφασμένο με τις διαδικασίες συγκρότησης του εαυτού. Μέσα από το ομαδικό παιχνίδι, καλλιεργούνται ηθικές αξίες, όπως η υπομονή να περιμένει τη σειρά του, η υποχώρηση, ο σεβασμός προς τους φίλους και τους συνομηλίκους του, καθώς επίσης μαθαίνει να «περιορίζεται» την ώρα του παιχνιδιού μέσα στα όρια που έχουν επιβληθεί. Ακόμα το παιδί μαθαίνει έννοιες, όπως η συνεργασία, το μοίρασμα, η αυτοπειθαρχία και η εκτίμηση. Μέσω του ομαδικού παιχνιδιού, το παιδί μαθαίνει να συνυπάρχει αρμονικά με τους άλλους και να βρίσκει τρόπους επίλυσης διαφόρων συγκρούσεων, οι οποίες μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ακόμα, καλείται να αποδεχτεί και να τηρήσει τους κανόνες, αφού το αντίθετο θα οδηγήσει στην επιβολή κάποιας «ποινής».

Σημαντική είναι και η επίδραση, την οποία ασκεί το παιχνίδι στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Με την επιτυχία και τη προβολή που αποκτά το παιδί μέσω του παιχνιδιού, βελτιώνει την εικόνα την οποία έχει το ίδιο για τον εαυτό του, ξεπερνά τις τυχόν ανασφάλειες και αναστολές του, αυξάνει την αυτοπεποίθησή του και αναπτύσσει το αίσθημα του σεβασμού για την προσωπικότητα των άλλων. Αξίζει να σημειωθεί, πως το παιχνίδι πολλές φορές λειτουργεί λυτρωτικά για το παιδί, σε καταστάσεις της καθημερινότητάς του, οι οποίες του προκαλούν άγχος, ένταση και συναισθηματική φόρτιση.

Παρά τις αναφορές σχετικά με τα οφέλη του παιχνιδιού για τα παιδιά, δεν είναι λίγοι οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι γονείς, οι οποίοι θεωρούν το παιχνίδι χαμένο χρόνο. Στη πραγματικότητα, το παιχνίδι είναι αναπόσπαστο και απαραίτητο συστατικό για την ανάπτυξη και τη ζωή του παιδιού. 

Η απουσία του παιχνιδιού από τη ζωή του παιδιού, θα μπορούσε να συνδεθεί με :

• Φτωχή κινητική δεξιότητα 
• Χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας
• Μειωμένη κοινωνική δεξιότητα 
• Ελλείμματα τα οποία είναι πιθανό να οδηγήσουν σε δυσκολία διαχείρισης κοινωνικών καταστάσεων και επίλυσης συγκρούσεων
• Θέματα διαφορετικότητας
• Θέματα αυτοεκτίμησης 
•  Θέματα αποτυχίας 

Επομένως γίνεται αντιληπτό, πως το παιχνίδι αποτελεί μια πολυδιάστατη και σύνθετη συμπεριφορά, η οποία θεωρείται ζωτικής σημασίας για τη φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη συγκρότηση της υπόστασης και της προσωπικότητάς τους.

Ανυφαντή Ελένη- Λογοθεραπεύτρια

του κέντρου'' Έργο Αγάπης''

Το παιχνίδι είναι η κυρίαρχη δραστηριότητα των μικρών παιδιών. Δε νοείται παιδί χωρίς παιχνίδι. Για το παιδί κάθε δραστηριότητα είναι παιχνίδι, όπως δηλώνεται και από την ετυμολογική συγγένεια των δυο λέξεων. Η λέξη παιχνίδι έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Η προέλευση της λέξης «παιχνίδι» από τις λέξεις παις, παίζω, παιδεία, υπογραμμίζει το πόσο αυτή η λέξη σχετίζεται με το παιδί, τη διασκέδαση, τη πνευματική καλλιέργεια και την εκπαίδευσή του.                                                                            

Το παιχνίδι αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για:

• Τη σωματική ανάπτυξη
• Τη γλωσσική ανάπτυξη
• Τη πνευματική ανάπτυξη
• Τη συναισθηματική ανάπτυξη
• Τη κοινωνική ανάπτυξη

Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι συμβάλλει στη σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Κατά τη διάρκεια αυτού, η κυκλοφορία του αίματος γίνεται ταχύτερη και ο μεταβολισμός πιο πλήρης. Ταυτόχρονα ενδυναμώνεται το Νευρικό Σύστημα, το παιδί ασκείται και τελειοποιούνται τα μέλη του σώματός του. Επιπλέον βελτιώνεται η μυϊκή δύναμη, η ισορροπία, η αντοχή, η χάρη των κινήσεων κ.α.

Την ίδια στιγμή που συντελούνται τα παραπάνω, στο σώμα και τον οργανισμό του παιδιού, επηρεάζεται και η πνευματική του λειτουργία. Μεγάλοι θεραπευτές υποστηρίζουν, πως το παιχνίδι προκαλεί στο παιδί μια πραγματική εσωτερική ανάγκη για άσκηση της νοημοσύνης και της περιέργειάς του. Αναπτύσσει την ικανότητα αναπαράστασης, τον συμβολισμό, τη μίμηση και τη φαντασία.

Επιπρόσθετα το παιχνίδι θεωρείται συνυφασμένο με τις διαδικασίες συγκρότησης του εαυτού. Μέσα από το ομαδικό παιχνίδι, καλλιεργούνται ηθικές αξίες, όπως η υπομονή να περιμένει τη σειρά του, η υποχώρηση, ο σεβασμός προς τους φίλους και τους συνομηλίκους του, καθώς επίσης μαθαίνει να «περιορίζεται» την ώρα του παιχνιδιού μέσα στα όρια που έχουν επιβληθεί. Ακόμα το παιδί μαθαίνει έννοιες, όπως η συνεργασία, το μοίρασμα, η αυτοπειθαρχία και η εκτίμηση. Μέσω του ομαδικού παιχνιδιού, το παιδί μαθαίνει να συνυπάρχει αρμονικά με τους άλλους και να βρίσκει τρόπους επίλυσης διαφόρων συγκρούσεων, οι οποίες μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ακόμα, καλείται να αποδεχτεί και να τηρήσει τους κανόνες, αφού το αντίθετο θα οδηγήσει στην επιβολή κάποιας «ποινής».

Σημαντική είναι και η επίδραση, την οποία ασκεί το παιχνίδι στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Με την επιτυχία και τη προβολή που αποκτά το παιδί μέσω του παιχνιδιού, βελτιώνει την εικόνα την οποία έχει το ίδιο για τον εαυτό του, ξεπερνά τις τυχόν ανασφάλειες και αναστολές του, αυξάνει την αυτοπεποίθησή του και αναπτύσσει το αίσθημα του σεβασμού για την προσωπικότητα των άλλων. Αξίζει να σημειωθεί, πως το παιχνίδι πολλές φορές λειτουργεί λυτρωτικά για το παιδί, σε καταστάσεις της καθημερινότητάς του, οι οποίες του προκαλούν άγχος, ένταση και συναισθηματική φόρτιση.

Παρά τις αναφορές σχετικά με τα οφέλη του παιχνιδιού για τα παιδιά, δεν είναι λίγοι οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι γονείς, οι οποίοι θεωρούν το παιχνίδι χαμένο χρόνο. Στη πραγματικότητα, το παιχνίδι είναι αναπόσπαστο και απαραίτητο συστατικό για την ανάπτυξη και τη ζωή του παιδιού. 

Η απουσία του παιχνιδιού από τη ζωή του παιδιού, θα μπορούσε να συνδεθεί με :

• Φτωχή κινητική δεξιότητα 
• Χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας
• Μειωμένη κοινωνική δεξιότητα 
• Ελλείμματα τα οποία είναι πιθανό να οδηγήσουν σε δυσκολία διαχείρισης κοινωνικών καταστάσεων και επίλυσης συγκρούσεων
• Θέματα διαφορετικότητας
• Θέματα αυτοεκτίμησης 
•  Θέματα αποτυχίας 

Επομένως γίνεται αντιληπτό, πως το παιχνίδι αποτελεί μια πολυδιάστατη και σύνθετη συμπεριφορά, η οποία θεωρείται ζωτικής σημασίας για τη φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη συγκρότηση της υπόστασης και της προσωπικότητάς τους.

Ανυφαντή Ελένη- Λογοθεραπεύτρια

του κέντρου'' Έργο Αγάπης''

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΝΑ ΗΛΙΚΙΑ

Τα παιδιά αποκτούν αυτοπεποίθηση και ωριμάζουν μέσω του παιχνιδιού. Γνωρίζουν τον εαυτό τους και αναπτύσσουν σχέσεις. Μαθαίνουν να επικοινωνούν, αντιλαμβάνονται τους ρόλους, τις ευθύνες και αποκτούν άποψη. Καθρεφτίζουν από τον τρόπο που παίζουν, το πως θα αντιμετωπίσουν τους άλλους, όταν μεγαλώσουν. Δηλαδή, αναπτύσσεται η προσωπικότητα τους καθώς παίζουν και ενισχύεται η δημιουργικότητά τους.

Το παιχνίδι τα βοηθά στην ικανότητα συγκέντρωσης, στη δημιουργικότητα, ενισχύει τον αυθορμητισμό τους. 045644-grunge-brushed-metal-pewter-icon-sports-hobbies-target1-sc44smallΤα βοηθάει να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν προβλήματα. Βοηθάει και εμάς τους γονείς, να μάθουμε το παιδί μας παρατηρώντας το. Μας βοηθάει να μάθουμε και τον εαυτό μας παρατηρώντας την αντίδραση μας στα παιχνίδια του.
Τα παιχνίδια είναι αναπόσπαστο μέρος του μεγαλώματος των παιδιών.


Παιχνίδια για μωρά από 0 - 2 μηνών: μαλακά παιχνίδια, λαστιχένια παπάκια, μαλακά σφουγγάρια, χρωματιστές μπουγελόφατσες, κρεμαστά αντικείμενα για την κούνια του μωρού, μουσική με τραγούδια, νανουρίσματα, παραμύθια κλπ, κουδουνίστρες, κρίκοι οδοντοφυΐας, μαλακά κουκλάκια.


Το πρώτο του παιχνίδι μπορεί να είναι το καθημερινό του μπάνιο. Κατά τη διάρκεια του, χρειαζόμαστε μαλακά παιχνίδια, λαστιχένια ή πλαστικά, με έντονα χρώματα και διαφορετικές υφές. π.χ. λαστιχένια παπάκια, χρωματιστές μπουγελόφατσες και μαλακά σφουγγάρια για να το πιτσιλάμε, να γελάμε και να χαλαρώνουμε. Μπορούμε να του μιλάμε, να του παίζουμε κουκλοθέατρο και να το χαϊδεύουμε. Αντιλαμβάνεται έτσι την αίσθηση της αφής και διεγείρουμε την όραση και την ακοή.
Τα κρεμαστά αντικείμενα πάνω από την κούνια του μωρού, το μαθαίνουν να παρακολουθεί την κίνηση τους (κυκλική ή δεξιά - αριστερά) και αναπτύσσουν την εστίαση των ματιών. Καθώς μεγαλώνει, συντονίζει τα χέρια με τα μάτια στην προσπάθεια του να το πιάσει.
Οι ήχοι που περιλαμβάνονται στην μουσική, στα παραμύθια, στα αγαπημένα μας τραγούδια που του τραγουδάμε. Το μωρό χαλαρώνει, μαθαίνει καινούριους ήχους και αντιλαμβάνεται νέα ερεθίσματα.
Οι κουδουνίστρες διεγείρουν την ακοή και συντονίζουν τα μάτια με τα χέρια. Σε περιπτώσεις που το μωρό είναι εκνευρισμένο, μπορούμε να του αποσπάσουμε την προσοχή και να το ηρεμίσουμε.Για τα νεογέννητα προτιμούνται οι υφασμάτινες κουδουνίστρες και για για τα λίγο μεγαλύτερα μωρά, οι κουδουνίστρες με διαφορετικές υφές, όπως με κρίκους οδοντοφυίας, με μαλακά πλαστικά παιχνίδια και διάφορα υφάσματα χρωματιστά.
Κουκλάκια μαλακά. Συντροφεύουν το μωρό απο νεογέννητο έως την προεφηβεία. Στο ξεκίνημα του, το μωρό δεν μπορεί να τα αντιληφθεί και να παίξει, αλλά καθώς περνάει ο καιρός τα αναζητά και ανακουφίζεται μέσα απο αυτά. Μπορούμε να μάθουμε στο μωρό μας πως να ασχολείτε με το κουκλάκι του, παίζοντας εμείς με αυτό. Μιλώντας στο κουκλάκι, θα μάθει και σαν παιδί να του μιλάει και να το κάνει παρέα, να το συντροφεύει.
Προϊόντα οδοντοφυΐας, που το ανακουφίζουν και εξασκούν τα ούλα του.

Παιχνίδια για μωρά από 2 - 6 μηνών: μαλακές μπάλες, υφασμάτινοι κύβοι, γυμναστήριο για μωρά.

Μαλακές μπάλες για τον συντονισμό των μικρών μυών και της ανάπτυξης της λαβής καθώς το μωρό πετάει τη μπάλα και την ξαναπιάνει.
Υφασμάτινοι κύβοι για να αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα μεγέθη και τις διαστάσεις καθώς ξεκινά να τα στήνει το ένα πάνω στο άλλο.
Γυμναστήριο για μωρά. Τους αρέσει πολύ και μπορούν να καθήσουν αρκετή ώρα ξαπλωμένα ανάσκελα προσπαθώντας να πιάσουν τα πολύχρωμα αντικείμενα που κρέμονται.

Παιχνίδια για μωρά από 6 - 12 μηνών: κύβοι που μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλο, αυτοκινητάκια, τρενάκια, αεροπλανάκια, κουζινικά, διάφανες μπάλες με αντικείμενα στο εσωτερικό τους


Κύβοι που μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλο. Εξασκεί το συντονισμό των ματιών με τα χέρια.
Αυτοκινητάκια, τρενάκια, αεροπλανάκια και οτιδήποτε μπορεί να συρθεί στο πάτωμα. Διασκεδάζει πολύ το παιδί στην προσπάθεια του να μιμηθεί τη μαμά που κάνει "τσαφ-τσουφ" και νιώθει υπερήφανο που κατάφερε να σύρει το τρένο.
Τα κουζινικά μας. Είναι δημιουργικό παιχνίδι και αρέσει στα μωρά να δημιουργούν ήχους και να μας αντιγράφουν. ανακαλύπτουν έναν ολόκληρο κόσμο μέσα απο αυτά και ως δια μαγείας ηρεμεί το μωρό όταν είναι εκνευρισμένο.
Διάφανες μπάλες που περιέχουν ένα αντικείμενο μέσα. Διασκεδάζει το μωρό καθώς σπρώχνει τη διάφανη μπάλα και παρατηρεί το παπάκι μέσα της που στριφογυρίζει.

Παιχνίδια για προνήπια από 1 - 3 χρονών

Πάζλ
Τουβλάκια
Μαλακά ζωάκια
Κουβαδάκια με φτυαράκια
Ίπποι
Σετ εργαλείων
Παιχνίδια μπάνιου
Μπογιές και χαρτιά
Κύβοι
Μπάλες
Βιβλία

Παιχνίδια για νήπια από 3 - 5 χρονών 

Πάζλ
Παιχνίδια κατασκευών
Βιβλία
Τρίκυκλα ποδηλατάκια
Σκηνικά και φιγούρες
Καλλιτεχνικά
Μπάλες
Οχήματα
Μουσικά όργανα
Μουσική
Οικιακός εξοπλισμός
Κύβοι
Τουβλάκια
Ινδιάνικη σκηνή
Επιτραπέζια παιχνίδια
Καλειδοσκόπια
Μπόουλιν
Κούκλες και ρούχα που αλλάζει
Μεταμφιέσεις
Πίνακας και κιμωλίες
Σετ εργαλείων
Σκοινάκι
Τραμπολίνο
Ψηφιακή φωτογραφική μηχανή

Παιχνίδια για παιδιά από 5 - 8 χρονών

Επίσκεψη στο πλανητάριο, ενυδρείο, εθνικό πάρκο, αγρόκτημα, μουσείο
Ιστορίες και παραμύθια
Δραστηριότητες με μουσική, χορό, καλλιτεχνικά
Πειράματα, επιτραπέζια παιχνίδια, βιβλία
Περίπατοι
Σύνθετες κατασκευές (π.χ. δενδρόσπιτο)
Κηπουρική και φροντίδα κήπου
Ηλεκτρονικά παιχνίδια και μη
Μουσικά όργανα
Ποδήλατα
Προγράμματα computer
Παιχνίδια κατασκευών
Σκοινάκι
Χαρταετοί
Μαριονέτες
Ψηφιακή φωτογραφική μηχανή

πηγή: www.babytips.gr

Τα παιδιά αποκτούν αυτοπεποίθηση και ωριμάζουν μέσω του παιχνιδιού. Γνωρίζουν τον εαυτό τους και αναπτύσσουν σχέσεις. Μαθαίνουν να επικοινωνούν, αντιλαμβάνονται τους ρόλους, τις ευθύνες και αποκτούν άποψη. Καθρεφτίζουν από τον τρόπο που παίζουν, το πως θα αντιμετωπίσουν τους άλλους, όταν μεγαλώσουν. Δηλαδή, αναπτύσσεται η προσωπικότητα τους καθώς παίζουν και ενισχύεται η δημιουργικότητά τους.

Το παιχνίδι τα βοηθά στην ικανότητα συγκέντρωσης, στη δημιουργικότητα, ενισχύει τον αυθορμητισμό τους. 045644-grunge-brushed-metal-pewter-icon-sports-hobbies-target1-sc44smallΤα βοηθάει να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν προβλήματα. Βοηθάει και εμάς τους γονείς, να μάθουμε το παιδί μας παρατηρώντας το. Μας βοηθάει να μάθουμε και τον εαυτό μας παρατηρώντας την αντίδραση μας στα παιχνίδια του.
Τα παιχνίδια είναι αναπόσπαστο μέρος του μεγαλώματος των παιδιών.


Παιχνίδια για μωρά από 0 - 2 μηνών: μαλακά παιχνίδια, λαστιχένια παπάκια, μαλακά σφουγγάρια, χρωματιστές μπουγελόφατσες, κρεμαστά αντικείμενα για την κούνια του μωρού, μουσική με τραγούδια, νανουρίσματα, παραμύθια κλπ, κουδουνίστρες, κρίκοι οδοντοφυΐας, μαλακά κουκλάκια.


Το πρώτο του παιχνίδι μπορεί να είναι το καθημερινό του μπάνιο. Κατά τη διάρκεια του, χρειαζόμαστε μαλακά παιχνίδια, λαστιχένια ή πλαστικά, με έντονα χρώματα και διαφορετικές υφές. π.χ. λαστιχένια παπάκια, χρωματιστές μπουγελόφατσες και μαλακά σφουγγάρια για να το πιτσιλάμε, να γελάμε και να χαλαρώνουμε. Μπορούμε να του μιλάμε, να του παίζουμε κουκλοθέατρο και να το χαϊδεύουμε. Αντιλαμβάνεται έτσι την αίσθηση της αφής και διεγείρουμε την όραση και την ακοή.
Τα κρεμαστά αντικείμενα πάνω από την κούνια του μωρού, το μαθαίνουν να παρακολουθεί την κίνηση τους (κυκλική ή δεξιά - αριστερά) και αναπτύσσουν την εστίαση των ματιών. Καθώς μεγαλώνει, συντονίζει τα χέρια με τα μάτια στην προσπάθεια του να το πιάσει.
Οι ήχοι που περιλαμβάνονται στην μουσική, στα παραμύθια, στα αγαπημένα μας τραγούδια που του τραγουδάμε. Το μωρό χαλαρώνει, μαθαίνει καινούριους ήχους και αντιλαμβάνεται νέα ερεθίσματα.
Οι κουδουνίστρες διεγείρουν την ακοή και συντονίζουν τα μάτια με τα χέρια. Σε περιπτώσεις που το μωρό είναι εκνευρισμένο, μπορούμε να του αποσπάσουμε την προσοχή και να το ηρεμίσουμε.Για τα νεογέννητα προτιμούνται οι υφασμάτινες κουδουνίστρες και για για τα λίγο μεγαλύτερα μωρά, οι κουδουνίστρες με διαφορετικές υφές, όπως με κρίκους οδοντοφυίας, με μαλακά πλαστικά παιχνίδια και διάφορα υφάσματα χρωματιστά.
Κουκλάκια μαλακά. Συντροφεύουν το μωρό απο νεογέννητο έως την προεφηβεία. Στο ξεκίνημα του, το μωρό δεν μπορεί να τα αντιληφθεί και να παίξει, αλλά καθώς περνάει ο καιρός τα αναζητά και ανακουφίζεται μέσα απο αυτά. Μπορούμε να μάθουμε στο μωρό μας πως να ασχολείτε με το κουκλάκι του, παίζοντας εμείς με αυτό. Μιλώντας στο κουκλάκι, θα μάθει και σαν παιδί να του μιλάει και να το κάνει παρέα, να το συντροφεύει.
Προϊόντα οδοντοφυΐας, που το ανακουφίζουν και εξασκούν τα ούλα του.

Παιχνίδια για μωρά από 2 - 6 μηνών: μαλακές μπάλες, υφασμάτινοι κύβοι, γυμναστήριο για μωρά.

Μαλακές μπάλες για τον συντονισμό των μικρών μυών και της ανάπτυξης της λαβής καθώς το μωρό πετάει τη μπάλα και την ξαναπιάνει.
Υφασμάτινοι κύβοι για να αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα μεγέθη και τις διαστάσεις καθώς ξεκινά να τα στήνει το ένα πάνω στο άλλο.
Γυμναστήριο για μωρά. Τους αρέσει πολύ και μπορούν να καθήσουν αρκετή ώρα ξαπλωμένα ανάσκελα προσπαθώντας να πιάσουν τα πολύχρωμα αντικείμενα που κρέμονται.

Παιχνίδια για μωρά από 6 - 12 μηνών: κύβοι που μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλο, αυτοκινητάκια, τρενάκια, αεροπλανάκια, κουζινικά, διάφανες μπάλες με αντικείμενα στο εσωτερικό τους


Κύβοι που μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλο. Εξασκεί το συντονισμό των ματιών με τα χέρια.
Αυτοκινητάκια, τρενάκια, αεροπλανάκια και οτιδήποτε μπορεί να συρθεί στο πάτωμα. Διασκεδάζει πολύ το παιδί στην προσπάθεια του να μιμηθεί τη μαμά που κάνει "τσαφ-τσουφ" και νιώθει υπερήφανο που κατάφερε να σύρει το τρένο.
Τα κουζινικά μας. Είναι δημιουργικό παιχνίδι και αρέσει στα μωρά να δημιουργούν ήχους και να μας αντιγράφουν. ανακαλύπτουν έναν ολόκληρο κόσμο μέσα απο αυτά και ως δια μαγείας ηρεμεί το μωρό όταν είναι εκνευρισμένο.
Διάφανες μπάλες που περιέχουν ένα αντικείμενο μέσα. Διασκεδάζει το μωρό καθώς σπρώχνει τη διάφανη μπάλα και παρατηρεί το παπάκι μέσα της που στριφογυρίζει.

Παιχνίδια για προνήπια από 1 - 3 χρονών

Πάζλ
Τουβλάκια
Μαλακά ζωάκια
Κουβαδάκια με φτυαράκια
Ίπποι
Σετ εργαλείων
Παιχνίδια μπάνιου
Μπογιές και χαρτιά
Κύβοι
Μπάλες
Βιβλία

Παιχνίδια για νήπια από 3 - 5 χρονών 

Πάζλ
Παιχνίδια κατασκευών
Βιβλία
Τρίκυκλα ποδηλατάκια
Σκηνικά και φιγούρες
Καλλιτεχνικά
Μπάλες
Οχήματα
Μουσικά όργανα
Μουσική
Οικιακός εξοπλισμός
Κύβοι
Τουβλάκια
Ινδιάνικη σκηνή
Επιτραπέζια παιχνίδια
Καλειδοσκόπια
Μπόουλιν
Κούκλες και ρούχα που αλλάζει
Μεταμφιέσεις
Πίνακας και κιμωλίες
Σετ εργαλείων
Σκοινάκι
Τραμπολίνο
Ψηφιακή φωτογραφική μηχανή

Παιχνίδια για παιδιά από 5 - 8 χρονών

Επίσκεψη στο πλανητάριο, ενυδρείο, εθνικό πάρκο, αγρόκτημα, μουσείο
Ιστορίες και παραμύθια
Δραστηριότητες με μουσική, χορό, καλλιτεχνικά
Πειράματα, επιτραπέζια παιχνίδια, βιβλία
Περίπατοι
Σύνθετες κατασκευές (π.χ. δενδρόσπιτο)
Κηπουρική και φροντίδα κήπου
Ηλεκτρονικά παιχνίδια και μη
Μουσικά όργανα
Ποδήλατα
Προγράμματα computer
Παιχνίδια κατασκευών
Σκοινάκι
Χαρταετοί
Μαριονέτες
Ψηφιακή φωτογραφική μηχανή

πηγή: www.babytips.gr

Το παιδί μου κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη. Έχει μαθησιακές δυσκολίες;

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται για το αν τα παιδιά τους εμφανίζουν μαθησιακές δυσκολίες και συγκεκριμένα στην ορθογραφία. Στο άρθρο αυτό θα επικεντρωθούμε στα λάθη που παρατηρούμε στα γραπτά των παιδιών, δίνοντας στο τέλος κάποιες συμβουλές προς τους γονείς. 

Η Δυσορθογραφία σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Δυσλεξίας ανήκει στην κατηγορία των Ειδικών Μαθησιακών Δυσκολιών. Αποτελεί ειδική διαταραχή της μάθησης της ορθογραφίας και των κανόνων που τη διέπουν. Αφορά στην δυσκολία της γραφής τόσο στο επίπεδο της λέξης, όσο και στο επίπεδο της πρότασης και της σύνταξης γραπτής παραγράφου.  Πολύ συχνά συνυπάρχει με την δυσλεξία αλλά μπορεί να υπάρχει και μόνη της. 

Τα παιδιά με δυσορθογραφία έχουν χαμηλή οπτική και ακουστική μνήμη, δυσκολίες στην ακουστική διάκριση, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι προϋπήρχαν δυσκολίες στην ανάπτυξη προφορικού λόγου. Οι δυσκολίες γίνονται αντιληπτές από τους γονείς από τη Β΄ Δημοτικού και μετά. 

Οι μαθητές με δυσορθογραφία συνήθως κάνουν αρκετά ορθογραφικά λάθη και δεν ακολουθούν τους γραμματικούς κανόνες, αν και κάποιες φορές ίσως να τους ξέρουν θεωρητικά, ωστόσο στην αυθόρμητη γραφή δεν τους τηρούν. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το παιδί καλείται να ανταποκριθεί σε μια σύνθετη διαδικασία, στην οποία θα πρέπει να συγκεντρωθεί, να ακούσει τη λέξη, να ανακαλέσει τον γραμματικό κανόνα, να σκεφτεί πώς θα τη γράψει και τέλος  να την αποτυπώσει στο χαρτί σωστά. Αυτό είναι μία αρκετά επίπονη διαδικασία.

Συνήθη λάθη που βλέπουμε σε ένα γραπτό είναι τα εξής:

• δυσκολία του παιδιού να ξεχωρίσει τι μέρους του λόγου είναι μια λέξη (ρήμα, ουσιαστικό, επίθετο, επίρρημα)
• λάθη στις καταλήξεις των λέξεων
• λάθη στον τονισμό ή παράλειψη τόνων
• παραλείψεις γραμμάτων
• προσθήκη γραμμάτων
• αντικαταστάσεις γραμμάτων, συλλαβών ή λέξεων
• αντιστροφή συλλαβών
• καθρεπτική γραφή (το ε γίνεται 3)
• δυσκολία με τις ομόηχες λέξεις
• δυσκολία εντοπισμού λαθών
• αδυναμία αυτοδιόρθωσης

Αν έχετε κάποιες από τις παραπάνω ενδείξεις στο τετράδιο του παιδιού σας, μην το αμελήσετε.Θα ήταν ωφέλιμο να συμβουλευτείτε άμεσα έναν ειδικό με εξειδίκευση στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες.  

Οι ειδικότητες που εμπλέκονται στην αποκατάσταση των μαθησιακών δυσκολιών είναι ο Ειδικός Παιδαγωγός, ο Λογοθεραπευτής και ο Εργοθεραπευτής. 

Μαρινέλη Ανδρονίκη

Εργοθεραπεύτρια

Ειδικευθείς στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες Αξιολόγηση/Αποκατάσταση

Υπεύθυνη του Κέντρου Έργο Αγάπης

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται για το αν τα παιδιά τους εμφανίζουν μαθησιακές δυσκολίες και συγκεκριμένα στην ορθογραφία. Στο άρθρο αυτό θα επικεντρωθούμε στα λάθη που παρατηρούμε στα γραπτά των παιδιών, δίνοντας στο τέλος κάποιες συμβουλές προς τους γονείς. 

Η Δυσορθογραφία σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Δυσλεξίας ανήκει στην κατηγορία των Ειδικών Μαθησιακών Δυσκολιών. Αποτελεί ειδική διαταραχή της μάθησης της ορθογραφίας και των κανόνων που τη διέπουν. Αφορά στην δυσκολία της γραφής τόσο στο επίπεδο της λέξης, όσο και στο επίπεδο της πρότασης και της σύνταξης γραπτής παραγράφου.  Πολύ συχνά συνυπάρχει με την δυσλεξία αλλά μπορεί να υπάρχει και μόνη της. 

Τα παιδιά με δυσορθογραφία έχουν χαμηλή οπτική και ακουστική μνήμη, δυσκολίες στην ακουστική διάκριση, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι προϋπήρχαν δυσκολίες στην ανάπτυξη προφορικού λόγου. Οι δυσκολίες γίνονται αντιληπτές από τους γονείς από τη Β΄ Δημοτικού και μετά. 

Οι μαθητές με δυσορθογραφία συνήθως κάνουν αρκετά ορθογραφικά λάθη και δεν ακολουθούν τους γραμματικούς κανόνες, αν και κάποιες φορές ίσως να τους ξέρουν θεωρητικά, ωστόσο στην αυθόρμητη γραφή δεν τους τηρούν. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το παιδί καλείται να ανταποκριθεί σε μια σύνθετη διαδικασία, στην οποία θα πρέπει να συγκεντρωθεί, να ακούσει τη λέξη, να ανακαλέσει τον γραμματικό κανόνα, να σκεφτεί πώς θα τη γράψει και τέλος  να την αποτυπώσει στο χαρτί σωστά. Αυτό είναι μία αρκετά επίπονη διαδικασία.

Συνήθη λάθη που βλέπουμε σε ένα γραπτό είναι τα εξής:

• δυσκολία του παιδιού να ξεχωρίσει τι μέρους του λόγου είναι μια λέξη (ρήμα, ουσιαστικό, επίθετο, επίρρημα)
• λάθη στις καταλήξεις των λέξεων
• λάθη στον τονισμό ή παράλειψη τόνων
• παραλείψεις γραμμάτων
• προσθήκη γραμμάτων
• αντικαταστάσεις γραμμάτων, συλλαβών ή λέξεων
• αντιστροφή συλλαβών
• καθρεπτική γραφή (το ε γίνεται 3)
• δυσκολία με τις ομόηχες λέξεις
• δυσκολία εντοπισμού λαθών
• αδυναμία αυτοδιόρθωσης

Αν έχετε κάποιες από τις παραπάνω ενδείξεις στο τετράδιο του παιδιού σας, μην το αμελήσετε.Θα ήταν ωφέλιμο να συμβουλευτείτε άμεσα έναν ειδικό με εξειδίκευση στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες.  

Οι ειδικότητες που εμπλέκονται στην αποκατάσταση των μαθησιακών δυσκολιών είναι ο Ειδικός Παιδαγωγός, ο Λογοθεραπευτής και ο Εργοθεραπευτής. 

Μαρινέλη Ανδρονίκη

Εργοθεραπεύτρια

Ειδικευθείς στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες Αξιολόγηση/Αποκατάσταση

Υπεύθυνη του Κέντρου Έργο Αγάπης

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΜΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε και θα εξηγήσουμε τους λόγους που δεν πρέπει ένα παιδί να διακόπτει το πρόγραμμα αποκατάστασης  όταν ακόμη δεν έχει ολοκληρώσει τις θεραπείες του. 

Πολύ συχνά παρατηρείται η διακοπή ή η μείωση των θεραπειών των παιδιών με σοβαρό αντίκτυπο στη θεραπευτική αποκατάσταση των παιδιών. 

Τι είναι αυτό όμως που κάνει τη θεραπεία τόσο σημαντική;

Το παιδί αν δεν έχει κατακτήσει και αυτοματοποιήσει τις νέες δεξιότητες που απόκτησε κατά τις θεραπευτικές του συνεδρίες συνήθως παλινδρομεί, με συνέπεια ό,τι έχει καταφέρει να το ''χάνει''. Όλο αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα όσο περνάει ο καιρός οι δυσκολίες να είναι πιο εμφανείς και το παιδί να βιώνει άγχος, άρνηση ίσως και θυμό όταν δεν τα καταφέρνει. 

Είναι σημαντικό, οι γονείς να κατανοήσουν απόλυτα τις δυσκολίες του παιδιού τους. Σε αυτό βοηθάει αρκετά η καλή συνεργασία γονέων με τους θεραπευτές του παιδιού. Οι γονείς ενισχύονται έτσι ώστε να κατανοήσουν την αξία του θεραπευτικού προγράμματος, στο οποίο οφείλουν να συμμετέχουν και οι ίδιοι. Ταυτόχρονα όσο οι γονείς αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα της θεραπείας,τόσο τα παιδιά επενδύουν στη θεραπευτική σχέση.

Ανδρονίκη Μαρινέλη
Εργοθεραπεύτρια

Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε και θα εξηγήσουμε τους λόγους που δεν πρέπει ένα παιδί να διακόπτει το πρόγραμμα αποκατάστασης  όταν ακόμη δεν έχει ολοκληρώσει τις θεραπείες του. 

Πολύ συχνά παρατηρείται η διακοπή ή η μείωση των θεραπειών των παιδιών με σοβαρό αντίκτυπο στη θεραπευτική αποκατάσταση των παιδιών. 

Τι είναι αυτό όμως που κάνει τη θεραπεία τόσο σημαντική;

Το παιδί αν δεν έχει κατακτήσει και αυτοματοποιήσει τις νέες δεξιότητες που απόκτησε κατά τις θεραπευτικές του συνεδρίες συνήθως παλινδρομεί, με συνέπεια ό,τι έχει καταφέρει να το ''χάνει''. Όλο αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα όσο περνάει ο καιρός οι δυσκολίες να είναι πιο εμφανείς και το παιδί να βιώνει άγχος, άρνηση ίσως και θυμό όταν δεν τα καταφέρνει. 

Είναι σημαντικό, οι γονείς να κατανοήσουν απόλυτα τις δυσκολίες του παιδιού τους. Σε αυτό βοηθάει αρκετά η καλή συνεργασία γονέων με τους θεραπευτές του παιδιού. Οι γονείς ενισχύονται έτσι ώστε να κατανοήσουν την αξία του θεραπευτικού προγράμματος, στο οποίο οφείλουν να συμμετέχουν και οι ίδιοι. Ταυτόχρονα όσο οι γονείς αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα της θεραπείας,τόσο τα παιδιά επενδύουν στη θεραπευτική σχέση.

Ανδρονίκη Μαρινέλη
Εργοθεραπεύτρια

Σύνδρομο Ελλειμματικής προσοχής

Πολύ τακτικά πλέον ακούμε τον όρο διάσπαση προσοχής κυρίως σε μαθητές δημοτικού. Τι είναι όμως η διάσπαση προσοχής ή αλλιώς το Σύνδρομο Ελλειμματικής προσοχής που τόσο απασχολεί γονείς και δασκάλους;

Θα δώσουμε λοιπόν ένα σύντομο ορισμό.

ΟΡΙΣΜΟΣ

Είναι ένα σύνδρομο το οποίο εμφανίζει εντοπισμό στον μετωπιαίο και πιθανά και τον ινιακό λοβό και το οποίο προσβάλλει την ικανότητα του ατόμου να παραμείνει ήρεμο με φυσιολογικού επιπέδου κινητική απόδοση και να εστιάσει ή μετατοπίσει την προσοχή του. Θα πρέπει να επηρεάζει την λειτουργικότητά του τουλάχιστον σε ένα τομέα για να θεωρηθεί πάθηση (μαθησιακή επίδοση, αυτουπηρέτηση, διαπροσωπικές σχέσεις, παιχνίδι κλπ)

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ 

-Πιθανή διαταραχή καταγραφής (υψηλή ή χαμηλή καταγραφή συγκεκριμένων συστημάτων)

-Πιθανή διαταραχή ρύθμισης. Εναλλαγή υπερ-υπο καταγραφών, μεταιχμιακές εκδηλώσεις

-Για την υπερκινητικότητα υπάρχει η εμπλοκή του αιθουσαιο – ιδιοδεκτικού συστήματος

-Για την διάσπαση προσοχής υπάρχει εντονότερα η εμπλοκή του οπτικού και ακουστικού συστήματος

(Αλεξάνδρου Στράτος, Προσέγγιση)

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΡΟΣ ΓΟΝΕΙΣ:

Αν διαπιστώσετε πως το παιδί σας δεν συγκεντρώνεται εύκολα, συχνά δείχνει να ονειροπολεί, δεν ακούει ή ξεχνά εύκολα, στο σχολείο οι δάσκαλοι επίσης παρατηρούν ότι διασπάται εύκολα η προσοχή του, δεν σημειώνει ασκήσεις, ξεχνάει βιβλία ή τετράδια καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε έναν έμπειρο Εργοθεραπευτή για να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα παρέμβασης που θα βοηθήσει το παιδί σας να οριοθετηθεί και να οργανωθεί. 

Παράλληλα θα ήταν βοηθητικό ως γονείς να ξεκινήσετε συμβουλευτική ώστε να μπορέσετε να κατανοήσετε τη δυσκολία του παιδιού και να βρείτε τρόπους διαχείρισής του.

Στο κέντρο μας χρησιμοποιούμε αξιολογητικά τέστ που μας βοηθούν να εντοπίσουμε τις δυσκολίες σε μαθητές με Διάσπαση προσοχής και συγκέντρωσης και να οργανώσουμε εξειδικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης. 

Μαρινέλη Ανδρονίκη 

Εργοθεραπεύτρια

Υπεύθυνη του κέντρου Έργο Αγάπης  

Πολύ τακτικά πλέον ακούμε τον όρο διάσπαση προσοχής κυρίως σε μαθητές δημοτικού. Τι είναι όμως η διάσπαση προσοχής ή αλλιώς το Σύνδρομο Ελλειμματικής προσοχής που τόσο απασχολεί γονείς και δασκάλους;

Θα δώσουμε λοιπόν ένα σύντομο ορισμό.

ΟΡΙΣΜΟΣ

Είναι ένα σύνδρομο το οποίο εμφανίζει εντοπισμό στον μετωπιαίο και πιθανά και τον ινιακό λοβό και το οποίο προσβάλλει την ικανότητα του ατόμου να παραμείνει ήρεμο με φυσιολογικού επιπέδου κινητική απόδοση και να εστιάσει ή μετατοπίσει την προσοχή του. Θα πρέπει να επηρεάζει την λειτουργικότητά του τουλάχιστον σε ένα τομέα για να θεωρηθεί πάθηση (μαθησιακή επίδοση, αυτουπηρέτηση, διαπροσωπικές σχέσεις, παιχνίδι κλπ)

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ 

-Πιθανή διαταραχή καταγραφής (υψηλή ή χαμηλή καταγραφή συγκεκριμένων συστημάτων)

-Πιθανή διαταραχή ρύθμισης. Εναλλαγή υπερ-υπο καταγραφών, μεταιχμιακές εκδηλώσεις

-Για την υπερκινητικότητα υπάρχει η εμπλοκή του αιθουσαιο – ιδιοδεκτικού συστήματος

-Για την διάσπαση προσοχής υπάρχει εντονότερα η εμπλοκή του οπτικού και ακουστικού συστήματος

(Αλεξάνδρου Στράτος, Προσέγγιση)

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΡΟΣ ΓΟΝΕΙΣ:

Αν διαπιστώσετε πως το παιδί σας δεν συγκεντρώνεται εύκολα, συχνά δείχνει να ονειροπολεί, δεν ακούει ή ξεχνά εύκολα, στο σχολείο οι δάσκαλοι επίσης παρατηρούν ότι διασπάται εύκολα η προσοχή του, δεν σημειώνει ασκήσεις, ξεχνάει βιβλία ή τετράδια καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε έναν έμπειρο Εργοθεραπευτή για να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα παρέμβασης που θα βοηθήσει το παιδί σας να οριοθετηθεί και να οργανωθεί. 

Παράλληλα θα ήταν βοηθητικό ως γονείς να ξεκινήσετε συμβουλευτική ώστε να μπορέσετε να κατανοήσετε τη δυσκολία του παιδιού και να βρείτε τρόπους διαχείρισής του.

Στο κέντρο μας χρησιμοποιούμε αξιολογητικά τέστ που μας βοηθούν να εντοπίσουμε τις δυσκολίες σε μαθητές με Διάσπαση προσοχής και συγκέντρωσης και να οργανώσουμε εξειδικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης. 

Μαρινέλη Ανδρονίκη 

Εργοθεραπεύτρια

Υπεύθυνη του κέντρου Έργο Αγάπης  

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ

Και τώρα γονείς!

Ένας νέος ρόλος, μια νέα ιδιότητα, κάτι καινούργιο αρχίζει. Θα είμαι κάτι το οποίο δεν έχω μάθει να είμαι. Απλά γίνομαι και καλούμαι να ανταποκριθώ με επάρκεια στον ρόλο μου. Διότι, θέλω να είμαι καλός γονιός. Άραγε, υπάρχει καλός γονιός?

Ο ρόλος του γονιού και η εμπειρία της γονεϊκότητας αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Ωστόσο, η προετοιμασία και η υποστήριξη που παρέχεται στους γονείς, από το κοινωνικό περιβάλλον και τους θεσμούς, προκειμένου να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά αυτή την πρόκληση είναι τις περισσότερες φορές από ελλιπής έως ανύπαρκτη.

Οι γονείς βρίσκονται συχνά μόνοι στην προσπάθεια να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους. Έρχονται διαρκώς αντιμέτωποι με την πρόκληση και την ευθύνη να κάνουν επιλογές και να παίρνουν αποφάσεις οι οποίες έχουν ιδιαίτερη σημασία  για την ανάπτυξη των παιδιών τους. Υπάρχουν στιγμές που μπορεί να βιώσουν εξάντληση, αδιέξοδο, αβεβαιότητα, σύγχυση, αγωνία, άγχος, φόβο, ενοχή, κ.ά.

Η συμβουλευτική γονέων είναι η συνεργασία των γονέων με έναν ψυχοθεραπευτή με σκοπό να βοηθήσουν στην αναγνώριση και τη διαχείριση των δυσκολιών του παιδιού τους  έτσι ώστε να βελτιωθεί η ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του παιδιού και κατά συνέπεια η συμπεριφορά του.

Τα παιδιά συνήθως δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα προβλήματα μόνα τους. Σε κάποιες  περιπτώσεις, χρειάζεται μία εξατομικευμένη θεραπεία του ίδιου του παιδιού, με παράλληλη βοήθεια προς τους γονείς. Σε ηπιότερες περιπτώσεις, είναι πιθανό να αρκεί η συμβουλευτική γονιών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η συμβουλευτική μπορεί να φανεί χρήσιμη στους γονείς βοηθώντας τους να αποδεχτούν το παιδί τους και να το στηρίξουν σε μια δύσκολη φάση, δίνοντας έμφαση και σε άλλες πλευρές, της προσωπικότητας του και της ζωής του.

Είναι αυτονόητο πως όταν τα προβλήματα του παιδιού σχετίζονται άμεσα με δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις, οι καταστάσεις αυτές θα βρεθούν στο επίκεντρο των συμβουλευτικών συνεδριών. Μέσα από τις συναντήσεις των γονιών με τον ειδικό βρίσκουμε τις αιτίες που μπορεί να προκάλεσαν ανησυχία ή αλλαγές στη συμπεριφορά του, αναγνωρίζουμε τις ανάγκες της οικογένειας και προχωράμε στην επίλυση όσων δημιούργησαν το πρόβλημα.

Παρά την ονομασία της, η συμβουλευτική δεν είναι ένα «μάθημα», ούτε μία σειρά συμβουλών. Όντως, μπορεί ο ψυχοθεραπευτής να δώσει συγκεκριμένες συμβουλές για ορισμένα θέματα, όμως αυτό αποτελεί μέρος μόνο της διαδικασίας. Στις συνεδρίες της συμβουλευτικής οι γονείς φέρνουν προς συζήτηση τα θέματα που τους απασχολούν σχετικά με το παιδί και γίνεται προσπάθεια να δοθεί ένα νόημα στη συμπεριφορά του. Ο ψυχοθεραπευτής, όντας έξω από την οικογένεια, προσφέρει συχνά μία άλλη ερμηνεία από αυτήν προς την οποία σκέφτονται οι γονείς. Αυτή η νέα «ματιά» μπορεί να ανοίξει εναλλακτικούς δρόμους θεώρησης και αντιμετώπισης του παιδιού από τους γονείς του. Αλλάζοντας στάση οι γονείς, αλλάζει και το παιδί, αφού σε κάθε οικογένεια, υπάρχει αλληλεπίδραση των μελών της.

Αγγελική Λίζα

Ψυχολόγος του Έργου Αγάπης

Και τώρα γονείς!

Ένας νέος ρόλος, μια νέα ιδιότητα, κάτι καινούργιο αρχίζει. Θα είμαι κάτι το οποίο δεν έχω μάθει να είμαι. Απλά γίνομαι και καλούμαι να ανταποκριθώ με επάρκεια στον ρόλο μου. Διότι, θέλω να είμαι καλός γονιός. Άραγε, υπάρχει καλός γονιός?

Ο ρόλος του γονιού και η εμπειρία της γονεϊκότητας αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Ωστόσο, η προετοιμασία και η υποστήριξη που παρέχεται στους γονείς, από το κοινωνικό περιβάλλον και τους θεσμούς, προκειμένου να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά αυτή την πρόκληση είναι τις περισσότερες φορές από ελλιπής έως ανύπαρκτη.

Οι γονείς βρίσκονται συχνά μόνοι στην προσπάθεια να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους. Έρχονται διαρκώς αντιμέτωποι με την πρόκληση και την ευθύνη να κάνουν επιλογές και να παίρνουν αποφάσεις οι οποίες έχουν ιδιαίτερη σημασία  για την ανάπτυξη των παιδιών τους. Υπάρχουν στιγμές που μπορεί να βιώσουν εξάντληση, αδιέξοδο, αβεβαιότητα, σύγχυση, αγωνία, άγχος, φόβο, ενοχή, κ.ά.

Η συμβουλευτική γονέων είναι η συνεργασία των γονέων με έναν ψυχοθεραπευτή με σκοπό να βοηθήσουν στην αναγνώριση και τη διαχείριση των δυσκολιών του παιδιού τους  έτσι ώστε να βελτιωθεί η ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του παιδιού και κατά συνέπεια η συμπεριφορά του.

Τα παιδιά συνήθως δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα προβλήματα μόνα τους. Σε κάποιες  περιπτώσεις, χρειάζεται μία εξατομικευμένη θεραπεία του ίδιου του παιδιού, με παράλληλη βοήθεια προς τους γονείς. Σε ηπιότερες περιπτώσεις, είναι πιθανό να αρκεί η συμβουλευτική γονιών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η συμβουλευτική μπορεί να φανεί χρήσιμη στους γονείς βοηθώντας τους να αποδεχτούν το παιδί τους και να το στηρίξουν σε μια δύσκολη φάση, δίνοντας έμφαση και σε άλλες πλευρές, της προσωπικότητας του και της ζωής του.

Είναι αυτονόητο πως όταν τα προβλήματα του παιδιού σχετίζονται άμεσα με δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις, οι καταστάσεις αυτές θα βρεθούν στο επίκεντρο των συμβουλευτικών συνεδριών. Μέσα από τις συναντήσεις των γονιών με τον ειδικό βρίσκουμε τις αιτίες που μπορεί να προκάλεσαν ανησυχία ή αλλαγές στη συμπεριφορά του, αναγνωρίζουμε τις ανάγκες της οικογένειας και προχωράμε στην επίλυση όσων δημιούργησαν το πρόβλημα.

Παρά την ονομασία της, η συμβουλευτική δεν είναι ένα «μάθημα», ούτε μία σειρά συμβουλών. Όντως, μπορεί ο ψυχοθεραπευτής να δώσει συγκεκριμένες συμβουλές για ορισμένα θέματα, όμως αυτό αποτελεί μέρος μόνο της διαδικασίας. Στις συνεδρίες της συμβουλευτικής οι γονείς φέρνουν προς συζήτηση τα θέματα που τους απασχολούν σχετικά με το παιδί και γίνεται προσπάθεια να δοθεί ένα νόημα στη συμπεριφορά του. Ο ψυχοθεραπευτής, όντας έξω από την οικογένεια, προσφέρει συχνά μία άλλη ερμηνεία από αυτήν προς την οποία σκέφτονται οι γονείς. Αυτή η νέα «ματιά» μπορεί να ανοίξει εναλλακτικούς δρόμους θεώρησης και αντιμετώπισης του παιδιού από τους γονείς του. Αλλάζοντας στάση οι γονείς, αλλάζει και το παιδί, αφού σε κάθε οικογένεια, υπάρχει αλληλεπίδραση των μελών της.

Αγγελική Λίζα

Ψυχολόγος του Έργου Αγάπης

Τα Μπαλόνια του Θυμού

Πολλές φορές τα παιδιά αρνούνται να ακολουθήσουν κανόνες είτε στο σπίτι είτε στο σχολείο. Τους θεωρούν άδικους, βαρετούς και ότι τους έφτιαξαν οι ενήλικες για να τα τιμωρήσουν ή να τα περιορίσουν. Κάποιοι κανόνες όμως είναι σημαντικοί και πρέπει να τηρούνται γιατί παρέχουν εμπιστοσύνη, σταθερότητα και ασφάλεια.

Έχει παρατηρηθεί ότι είναι πολύ δύσκολο να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν τι είναι ο θυμός και τι συμβαίνει όταν αυτός δεν εκτονώνεται σωστά. Αυτός κυρίως συμβαίνει γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να δουν το θυμό. Μπορούν να πουν τι τους θυμώνει, αλλά εξακολουθούν να μην τον κατανοούν. Ορίζουν το θυμό ως την επιθετική συμπεριφορά που χρησιμοποιούν για να τον εκφράσουν. Προκειμένου να οπτικοποιήσουμε το θυμό παίζουμε με τα Μπαλόνια του Θυμού.

Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι μπορούν να θυμώνουν αλλά δεν μπορούν να γίνονται επιθετικά. Με τα μπαλόνια τα παιδιά βλέπουν τι συμβαίνει όταν κρατάμε το θυμό μέσα μας και δεν τον εκτονώνουμε σωστά. Το συναίσθημα το θυμού είναι απόλυτα αποδεκτό και φυσιολογικό, τα παιδιά όμως πρέπει να διδαχτούν τη σωστή έκφρασή του.

Υλικά

Μπαλόνια

Περιγραφή

Φουσκώνουμε ή δίνουμε στο παιδί να φουσκώσει ένα μπαλόνι και το δένουμε. Εξηγούμε ότι το μπαλόνι αντιπροσωπεύει το σώα μας και ο αέρας είναι ο θυμός.

    Ρωτάμε το παιδί (αφού το μπαλόνι έχει δεθεί), «μπορεί ο αέρας να βγει έξω από το μπαλόνι;». Του ζητάμε να μας πει τι πιστεύει ότι θα γίνει αν ο θυμός (αέρας) έμενε μέσα του, όπως ο αέρας στο μπαλόνι. Ρωτάμε πώς θα μπορούσε το παιδί να σκεφτεί καθαρά αν το μπαλόνι είναι το μυαλό του και ο θυμός (αέρας) έπιανε όλο το χώρο.

        Μετά ζητάμε από το παιδί να σκάσει το μπαλόνι.

    Ρωτήστε το αν νομίζει ότι αυτός είναι ασφαλής τρόπος να βγάλει το θυμό του ή όχι και γιατί. Αν το παιδί φοβάται όταν σκάει ένα μπαλόνι, προετοιμάστε το ότι θα κάνει θόρυβο και χρησιμοποιήστε αυτό το φόβο για να του δείξετε ότι και οι άλλοι φοβούνται όταν το παιδί γίνεται επιθετικό.

    Εξηγήστε στο παιδί ότι αν το μπαλόνι ήταν άνθρωπος, το σκάσιμο του μπαλονιού θα ήταν μια επιθετική πράξη, όπως να χτυπήσουμε κάποιον ή να σπάσουμε κάτι. Ρωτήστε αν είναι καλό να εκφράζουμε το θυμό μας με αυτό τον τρόπο.

        Μετά φουσκώστε άλλο ένα μπαλόνι αλλά μην το δέσετε. Κρατήστε το από την άκρη ώστε να μη φύγει ο αέρας. Του εξηγούμε πάλι ότι το μπαλόνι είναι το σώμα και ο αέρας ο θυμός.

        Ζητάμε από το παιδί να αφήσει λίγο αέρα να βγει και να ξανακρατήσει τις άκρες σφιχτά.

    Ρωτάμε: «είναι το μπαλόνι μικρότερο; Έσκασε το μπαλόνι; Σου φαίνεται καλύτερος αυτός ο τρόπος να βγει ο θυμός; Έπαθε κάτι το μπαλόνι όταν ο θυμός βγήκε έξω;». Τονίζουμε το γεγονός ότι το μπαλόνι δεν έπαθε τίποτα αλλά και όσοι ήταν γύρω από το μπαλόνι δεν έπαθαν τίποτα.

        Το παιδί επαναλαμβάνει το τέταρτο βήμα αρκετές φορές μέχρι να φύγει όλος ο αέρας από το μπαλόνι.

Εξηγούμε μια ακόμα φορά ότι το μπαλόνι αντιπροσωπεύει το θυμό. Συζητώντας τι μας θυμώνει και βρίσκοντας τρόπους να εκφραστούμε σωστά, ο θυμός βγαίνει σιγά-σιγά και με ασφάλεια. Του θυμίζουμε ότι αν αφήσουμε το θυμό να μαζευτεί μέσα μας, μαζεύεται τόσος πολύς που κάποια στιγμή θα εκραγεί όπως το μπαλόνι και μπορεί να κάνουμε κακό στον εαυτό μας ή σε άλλους. Μετά μπορούμε να πούμε ιδέες για τη σωστή και ασφαλή έκφραση του θυμού.

Παραλλαγή: όταν τελειώσουμε, ζωγραφίζουμε ή ζητάμε από το παιδί να ζωγραφίσει ένα ουράνιο τόξο και σε κάθε άκρη γράψτε ένα γράμμα και ρωτήστε το παιδί να σας πει έναν τρόπο έκφρασης του θυμού που να αρχίζει με αυτό το γράμμα.

πηγή

http://paidikaiergotherapeia.blogspot.gr

Πολλές φορές τα παιδιά αρνούνται να ακολουθήσουν κανόνες είτε στο σπίτι είτε στο σχολείο. Τους θεωρούν άδικους, βαρετούς και ότι τους έφτιαξαν οι ενήλικες για να τα τιμωρήσουν ή να τα περιορίσουν. Κάποιοι κανόνες όμως είναι σημαντικοί και πρέπει να τηρούνται γιατί παρέχουν εμπιστοσύνη, σταθερότητα και ασφάλεια.

Έχει παρατηρηθεί ότι είναι πολύ δύσκολο να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν τι είναι ο θυμός και τι συμβαίνει όταν αυτός δεν εκτονώνεται σωστά. Αυτός κυρίως συμβαίνει γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να δουν το θυμό. Μπορούν να πουν τι τους θυμώνει, αλλά εξακολουθούν να μην τον κατανοούν. Ορίζουν το θυμό ως την επιθετική συμπεριφορά που χρησιμοποιούν για να τον εκφράσουν. Προκειμένου να οπτικοποιήσουμε το θυμό παίζουμε με τα Μπαλόνια του Θυμού.

Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι μπορούν να θυμώνουν αλλά δεν μπορούν να γίνονται επιθετικά. Με τα μπαλόνια τα παιδιά βλέπουν τι συμβαίνει όταν κρατάμε το θυμό μέσα μας και δεν τον εκτονώνουμε σωστά. Το συναίσθημα το θυμού είναι απόλυτα αποδεκτό και φυσιολογικό, τα παιδιά όμως πρέπει να διδαχτούν τη σωστή έκφρασή του.

Υλικά

Μπαλόνια

Περιγραφή

Φουσκώνουμε ή δίνουμε στο παιδί να φουσκώσει ένα μπαλόνι και το δένουμε. Εξηγούμε ότι το μπαλόνι αντιπροσωπεύει το σώα μας και ο αέρας είναι ο θυμός.

    Ρωτάμε το παιδί (αφού το μπαλόνι έχει δεθεί), «μπορεί ο αέρας να βγει έξω από το μπαλόνι;». Του ζητάμε να μας πει τι πιστεύει ότι θα γίνει αν ο θυμός (αέρας) έμενε μέσα του, όπως ο αέρας στο μπαλόνι. Ρωτάμε πώς θα μπορούσε το παιδί να σκεφτεί καθαρά αν το μπαλόνι είναι το μυαλό του και ο θυμός (αέρας) έπιανε όλο το χώρο.

        Μετά ζητάμε από το παιδί να σκάσει το μπαλόνι.

    Ρωτήστε το αν νομίζει ότι αυτός είναι ασφαλής τρόπος να βγάλει το θυμό του ή όχι και γιατί. Αν το παιδί φοβάται όταν σκάει ένα μπαλόνι, προετοιμάστε το ότι θα κάνει θόρυβο και χρησιμοποιήστε αυτό το φόβο για να του δείξετε ότι και οι άλλοι φοβούνται όταν το παιδί γίνεται επιθετικό.

    Εξηγήστε στο παιδί ότι αν το μπαλόνι ήταν άνθρωπος, το σκάσιμο του μπαλονιού θα ήταν μια επιθετική πράξη, όπως να χτυπήσουμε κάποιον ή να σπάσουμε κάτι. Ρωτήστε αν είναι καλό να εκφράζουμε το θυμό μας με αυτό τον τρόπο.

        Μετά φουσκώστε άλλο ένα μπαλόνι αλλά μην το δέσετε. Κρατήστε το από την άκρη ώστε να μη φύγει ο αέρας. Του εξηγούμε πάλι ότι το μπαλόνι είναι το σώμα και ο αέρας ο θυμός.

        Ζητάμε από το παιδί να αφήσει λίγο αέρα να βγει και να ξανακρατήσει τις άκρες σφιχτά.

    Ρωτάμε: «είναι το μπαλόνι μικρότερο; Έσκασε το μπαλόνι; Σου φαίνεται καλύτερος αυτός ο τρόπος να βγει ο θυμός; Έπαθε κάτι το μπαλόνι όταν ο θυμός βγήκε έξω;». Τονίζουμε το γεγονός ότι το μπαλόνι δεν έπαθε τίποτα αλλά και όσοι ήταν γύρω από το μπαλόνι δεν έπαθαν τίποτα.

        Το παιδί επαναλαμβάνει το τέταρτο βήμα αρκετές φορές μέχρι να φύγει όλος ο αέρας από το μπαλόνι.

Εξηγούμε μια ακόμα φορά ότι το μπαλόνι αντιπροσωπεύει το θυμό. Συζητώντας τι μας θυμώνει και βρίσκοντας τρόπους να εκφραστούμε σωστά, ο θυμός βγαίνει σιγά-σιγά και με ασφάλεια. Του θυμίζουμε ότι αν αφήσουμε το θυμό να μαζευτεί μέσα μας, μαζεύεται τόσος πολύς που κάποια στιγμή θα εκραγεί όπως το μπαλόνι και μπορεί να κάνουμε κακό στον εαυτό μας ή σε άλλους. Μετά μπορούμε να πούμε ιδέες για τη σωστή και ασφαλή έκφραση του θυμού.

Παραλλαγή: όταν τελειώσουμε, ζωγραφίζουμε ή ζητάμε από το παιδί να ζωγραφίσει ένα ουράνιο τόξο και σε κάθε άκρη γράψτε ένα γράμμα και ρωτήστε το παιδί να σας πει έναν τρόπο έκφρασης του θυμού που να αρχίζει με αυτό το γράμμα.

πηγή

http://paidikaiergotherapeia.blogspot.gr

ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΟΜΙΛΙΑΣ & ΛΟΓΟΥ

Η σημασία της πρόληψης, σε όλους τους τομείς της ζωής μας είναι τεράστια, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την ζωή και την εξέλιξη των παιδιών μας. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς, πότε χρειάζεται να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό για το παιδί τους.

Παρακάτω παρουσιάζονται τα στάδια ανάπτυξης λόγου και ομιλίας, τα οποία βασίζονται στο μέσο όρο, καθώς και χρήσιμες συμβουλές προς τους γονείς για κάθε χρονολογική ηλικία. Επιπλέον παρατίθενται ορισμένες ανησυχητικές συμπεριφορές στην ανάπτυξη των παιδιών, οι οποίες θα πρέπει να κινητοποιήσουν τους γονείς να αναφερθούν άμεσα σε κάποιον ειδικό.

Στάδια Ανάπτυξης Λόγου και Ομιλίας

Ηλικία 0 – 6 μηνών

Τρομάζει με ήχους 

Αναγνωρίζει ήχους 

Εντοπίζει τον ήχο γυρνώντας το κεφάλι 

Μιμείται ήχους 

Χρησιμοποιεί ήχους ή χειρονομίες για να υποδείξει ανάγκες 

Χρησιμοποιεί διαφορετικό κλάμα για να εκφράσει διαφορετικές ανάγκες 

Χαμογελάει όταν του μιλάνε 

Ποικίλλει σε ύψος και ένταση η φωνή του (άλλες φορές είναι δυνατή ή τσιριχτή και άλλες όχι)

Συμβουλές προς τους γονείς

Μιλήστε του με ήρεμο και ζεστό τρόπο

Τραγουδήστε και γελάστε μαζί του

Εξηγήστε του τους ήχους που ακούει

Ονομάστε τα οικεία άτομα και πράγματα της καθημερινής του ζωής

Πείτε του τι κάνετε

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Παρατηρήστε αν το μωρό σας αντιδρά στους ήχους. Αν όχι, ελέγξτε την ακοή του

Αναζητήστε βοήθεια αν το μωρό σας, στην προσπάθεια του να επικοινωνήσει, δεν κάνει βλεμματική επαφή

Ηλικία 7-12 μηνών

Καταλαβαίνει το ναι και το όχι 

Καταλαβαίνει και αποκρίνεται στο όνομά του 

Ακούει και μιμείται περισσότερους ήχους 

Αναγνωρίζει λέξεις που σχετίζονται με συνηθισμένα αντικείμενα (π.χ. κούπα, παπούτσι)

Χρησιμοποιεί μεγάλη ποικιλία ήχων όταν μουρμουρίζει 

Μιμείται μερικούς ήχους και μελωδίες ενηλίκων 

Ακούει όταν του μιλάς 

Αρχίζει να μετατρέπει το μουρμούρισμα σε ακατάληπτη γλώσσα 

Παράγει μια ή περισσότερες λέξεις 

Χρησιμοποιεί ουσιαστικά (π.χ. μαμά, μπαμπά)

Έχει εκφραστικό λεξιλόγιο 1-3 λέξεις 

Κατανοεί απλές εντολές 

Συμβουλές προς τους γονείς

Παίξτε με τη φωνή σας, αρέσει πολύ στο μωρό : η μελωδία της ομιλίας το βοηθά να καταλάβει και να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα πιο αποτελεσματικά 

Βοηθήστε το μωρό σας να ανακαλύψει  τη χαρά της επικοινωνίας : ενθαρρύνετε κάθε είδος αμοιβαίας αλληλεπίδρασης (το γέλιο, το χαμόγελο, το κοίταγμα, τις εκφράσεις του προσώπου κ.τ.λ.) 

Βοηθήστε το να καταλάβει ότι  «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ»

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Σε αυτό το στάδιο η τηλεόραση προσφέρει ελάχιστα ερεθίσματα στο παιδί. Μην το αφήνετε να κάθεται και να βλέπει για πολλή ώρα, γιατί δεν προάγει την πραγματική επικοινωνία

Ηλικία 13-18 μηνών

Χρησιμοποιεί ηχολαλία και μη καταληπτή ομιλία 

Παραλείπει μερικά αρχικά σύμφωνα και σχεδόν όλα τα τελικά σύμφωνα 

Ακολουθεί απλές εντολές 

Αναγνωρίζει 1-3 μέρη του σώματος 

Έχει εκφραστικό λεξιλόγιο από 3 έως 20 ή περισσότερες λέξεις (κυρίως ουσιαστικά) 

Συνδυάζει χειρονομίες και λόγο 

Ονομάζει οικεία αντικείμενα

Συμβουλές προς τους γονείς

Μιλήστε του κανονικά, χρησιμοποιώντας γραμματικά σωστές προτάσεις και απλές λέξεις, αλλά όχι «μωρουδίστικα»

Δώστε του βιβλία από χαρτόνι ή ύφασμα, που είναι κατάλληλα για την ηλικία του, και συζητήστε τα μαζί του :τα σχήματα και τα χρώματα τραβούν το ενδιαφέρον του

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Το παιδί σταματάει να μιλάει 

Η ομιλία του παραμένει στάσιμη ή παρουσιάζει ενδείξεις ότι χειροτερεύει

Ηλικία 19-24 μηνών

Χρησιμοποιεί λέξεις πιο συχνά από ασυνάρτητη ομιλία 

Είναι 25-50% κατανοητό στους ξένους 

Αρχίζει να συνδυάζει ουσιαστικά και ρήματα 

Αρχίζει να χρησιμοποιεί αντωνυμίες 

Χρησιμοποιεί κατάλληλο χρωματισμό στη φωνή για τις ερωτήσεις 

Απαντά στην ερώτηση «τι είναι αυτό» 

Διασκεδάζει ακούγοντας ιστορίες 

Γνωρίζει 5 μέρη του σώματος 

Ονομάζει επακριβώς μερικά οικεία αντικείμενα

Χρησιμοποιεί προτάσεις με 2-3 λέξεις

Λέει το όνομά του

Ακολουθεί σύνθετες οδηγίες 

Συμβουλές προς τους γονείς

Εμπλουτίστε το λεξιλόγιο του 

Εξηγήστε του τις λέξεις που δεν καταλαβαίνει 

Επαναλάβετε τη λέξη που δε λέει σωστά, αλλά μην του ζητάτε να την επαναλαμβάνει κάθε φορά

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Το λεξιλόγιο του, εκτός από «μαμά» και «μπαμπά», περιλαμβάνει ελάχιστες λέξεις

Η ομιλία του είναι δυσκατάληπτη

Δε συνδυάζει 2 λέξεις για να σχηματίσει σύντομες φράσεις και προτάσεις

Ηλικία 2-3 ετών

Ο λόγος του είναι κατανοητός 

Συνεχίζει να ηχολαλεί όταν συναντά δυσκολίες στο λόγο 

Καταλαβαίνει το «ένα» και τα «πολλά» 

Εκφράζει την ανάγκη για τουαλέτα (πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά) 

Ζητάει αντικείμενα με το όνομά τους 

Δείχνει τις εικόνες σε βιβλίο ονομάζοντάς τις 

Αναγνωρίζει διάφορα μέρη του σώματος 

Ακολουθεί απλές εντολές και απαντά στις απλές ερωτήσεις 

Απολαμβάνει να ακούει μικρές ιστορίες, τραγούδια και ρυθμούς 

Κάνει ερωτήσεις με 1 ή 2 λέξεις 

Χρησιμοποιεί φράσεις 3-4 λέξεων, με Υποκείμενο-Ρήμα-Αντικείμενο 

Χρησιμοποιεί μερικές προθέσεις, άρθρα, ρήματα στον Ενεστώτα, ομαλό πληθυντικό και ανώμαλους τύπους στον Αόριστο 

Παρουσιάζει πολλαπλά γραμματικά λάθη 

Καταλαβαίνει τα περισσότερα πράγματα από αυτά που του λέγονται 

Μιλάει με δυνατή φωνή 

Χρησιμοποιεί σωστά τα φωνήεντα 

Χρησιμοποιεί σωστά σύμφωνα σε αρχική θέση 

Χρησιμοποιεί το βοηθητικό «είναι» 

Χρησιμοποιεί μερικά ομαλά ρήματα στον Αόριστο, κτητικά μορφήματα, αντωνυμίες και προστακτική 

Συμβουλές προς τους γονείς

Μάθετε στο παιδί σας πώς να λέει ιστορίες: βοηθήστε το να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του 

Ενθαρρύνετέ το να εγκαταλείψει το μπιμπερό και την πιπίλα, εφόσον τα χρησιμοποιεί ακόμα

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Η ομιλία του παραμένει δυσκατάληπτη 

Χρησιμοποιεί μόνο λίγα ρήματα ή/και καθόλου άρθρα ή επίθετα 

Δεν χρησιμοποιεί πληθυντικό 

Δεν σχηματίζει απλές προτάσεις

Ηλικία 3-4 ετών

Καταλαβαίνει τη λειτουργία των αντικειμένων 

Καταλαβαίνει διαφορές στις έννοιες (σταματάω - ξεκινάω , μέσα - πάνω, μικρό -μεγάλο) 

Ακολουθεί εντολές που αποτελούνται από 2 και 3 μέρη 

Ρωτάει και απαντάει σε απλές ερωτήσεις (ποιος, τι, που, γιατί) 

Συχνά κάνει ερωτήσεις και ζητά λεπτομέρειες στις απαντήσεις 

Χρησιμοποιεί την ομιλία για να εκφράσει συναισθήματα 

Χρησιμοποιεί 4 με 5 λέξεις στις προτάσεις 

Αναγνωρίζει αντικείμενα με το όνομά τους 

Χειρίζεται επιδέξια τους ενήλικες και παρατηρεί 

Χρησιμοποιεί ρήματα και ουσιαστικά πιο συχνά 

Έχει αίσθηση του παρελθόντος και του μέλλοντος 

Ο λόγος είναι 80% καταληπτός 

Η γραμματική βελτιώνεται αν και κάποια λάθη επιμένουν 

Κατάλληλη χρήση του «είμαι» και «είναι» στις προτάσεις 

Βάζει 2 γεγονότα σε χρονολογική σειρά 

Συμμετέχει σε συζητήσεις 

Συνεπής χρήση ομαλού πληθυντικού, κτητικών αντωνυμιών και ρημάτων Αορίστου

Συμβουλές προς τους γονείς

Διαβάστε ιστορίες μαζί και διηγηθείτε τις ο ένας στον άλλο. Έτσι ενθαρρύνετε μια θετική στάση προς την ανάγνωση και το λόγο (προφορικό και γραπτό)

Τα παιδιά χρειάζονται το παράδειγμα σας: αφήστε τα να σας βλέπουν να διαβάζετε

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Δυσκολεύεται να αρχίσει μια πρόταση ή να επαναλάβει συλλαβές ή λέξεις 

Χρησιμοποιεί μικρές και όχι σωστά οργανωμένες προτάσεις 

Η ομιλία του δεν είναι πάντα κατανοητή 

Δε μπορεί να διηγηθεί απλά και πρόσφατα γεγονότα

Ανυφαντή Ελένη - Λογοθεραπεύτρια

του κέντρου ΄΄Εργο Αγάπης΄΄

Η σημασία της πρόληψης, σε όλους τους τομείς της ζωής μας είναι τεράστια, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την ζωή και την εξέλιξη των παιδιών μας. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς, πότε χρειάζεται να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό για το παιδί τους.

Παρακάτω παρουσιάζονται τα στάδια ανάπτυξης λόγου και ομιλίας, τα οποία βασίζονται στο μέσο όρο, καθώς και χρήσιμες συμβουλές προς τους γονείς για κάθε χρονολογική ηλικία. Επιπλέον παρατίθενται ορισμένες ανησυχητικές συμπεριφορές στην ανάπτυξη των παιδιών, οι οποίες θα πρέπει να κινητοποιήσουν τους γονείς να αναφερθούν άμεσα σε κάποιον ειδικό.

Στάδια Ανάπτυξης Λόγου και Ομιλίας

Ηλικία 0 – 6 μηνών

Τρομάζει με ήχους 

Αναγνωρίζει ήχους 

Εντοπίζει τον ήχο γυρνώντας το κεφάλι 

Μιμείται ήχους 

Χρησιμοποιεί ήχους ή χειρονομίες για να υποδείξει ανάγκες 

Χρησιμοποιεί διαφορετικό κλάμα για να εκφράσει διαφορετικές ανάγκες 

Χαμογελάει όταν του μιλάνε 

Ποικίλλει σε ύψος και ένταση η φωνή του (άλλες φορές είναι δυνατή ή τσιριχτή και άλλες όχι)

Συμβουλές προς τους γονείς

Μιλήστε του με ήρεμο και ζεστό τρόπο

Τραγουδήστε και γελάστε μαζί του

Εξηγήστε του τους ήχους που ακούει

Ονομάστε τα οικεία άτομα και πράγματα της καθημερινής του ζωής

Πείτε του τι κάνετε

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Παρατηρήστε αν το μωρό σας αντιδρά στους ήχους. Αν όχι, ελέγξτε την ακοή του

Αναζητήστε βοήθεια αν το μωρό σας, στην προσπάθεια του να επικοινωνήσει, δεν κάνει βλεμματική επαφή

Ηλικία 7-12 μηνών

Καταλαβαίνει το ναι και το όχι 

Καταλαβαίνει και αποκρίνεται στο όνομά του 

Ακούει και μιμείται περισσότερους ήχους 

Αναγνωρίζει λέξεις που σχετίζονται με συνηθισμένα αντικείμενα (π.χ. κούπα, παπούτσι)

Χρησιμοποιεί μεγάλη ποικιλία ήχων όταν μουρμουρίζει 

Μιμείται μερικούς ήχους και μελωδίες ενηλίκων 

Ακούει όταν του μιλάς 

Αρχίζει να μετατρέπει το μουρμούρισμα σε ακατάληπτη γλώσσα 

Παράγει μια ή περισσότερες λέξεις 

Χρησιμοποιεί ουσιαστικά (π.χ. μαμά, μπαμπά)

Έχει εκφραστικό λεξιλόγιο 1-3 λέξεις 

Κατανοεί απλές εντολές 

Συμβουλές προς τους γονείς

Παίξτε με τη φωνή σας, αρέσει πολύ στο μωρό : η μελωδία της ομιλίας το βοηθά να καταλάβει και να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα πιο αποτελεσματικά 

Βοηθήστε το μωρό σας να ανακαλύψει  τη χαρά της επικοινωνίας : ενθαρρύνετε κάθε είδος αμοιβαίας αλληλεπίδρασης (το γέλιο, το χαμόγελο, το κοίταγμα, τις εκφράσεις του προσώπου κ.τ.λ.) 

Βοηθήστε το να καταλάβει ότι  «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ»

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Σε αυτό το στάδιο η τηλεόραση προσφέρει ελάχιστα ερεθίσματα στο παιδί. Μην το αφήνετε να κάθεται και να βλέπει για πολλή ώρα, γιατί δεν προάγει την πραγματική επικοινωνία

Ηλικία 13-18 μηνών

Χρησιμοποιεί ηχολαλία και μη καταληπτή ομιλία 

Παραλείπει μερικά αρχικά σύμφωνα και σχεδόν όλα τα τελικά σύμφωνα 

Ακολουθεί απλές εντολές 

Αναγνωρίζει 1-3 μέρη του σώματος 

Έχει εκφραστικό λεξιλόγιο από 3 έως 20 ή περισσότερες λέξεις (κυρίως ουσιαστικά) 

Συνδυάζει χειρονομίες και λόγο 

Ονομάζει οικεία αντικείμενα

Συμβουλές προς τους γονείς

Μιλήστε του κανονικά, χρησιμοποιώντας γραμματικά σωστές προτάσεις και απλές λέξεις, αλλά όχι «μωρουδίστικα»

Δώστε του βιβλία από χαρτόνι ή ύφασμα, που είναι κατάλληλα για την ηλικία του, και συζητήστε τα μαζί του :τα σχήματα και τα χρώματα τραβούν το ενδιαφέρον του

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Το παιδί σταματάει να μιλάει 

Η ομιλία του παραμένει στάσιμη ή παρουσιάζει ενδείξεις ότι χειροτερεύει

Ηλικία 19-24 μηνών

Χρησιμοποιεί λέξεις πιο συχνά από ασυνάρτητη ομιλία 

Είναι 25-50% κατανοητό στους ξένους 

Αρχίζει να συνδυάζει ουσιαστικά και ρήματα 

Αρχίζει να χρησιμοποιεί αντωνυμίες 

Χρησιμοποιεί κατάλληλο χρωματισμό στη φωνή για τις ερωτήσεις 

Απαντά στην ερώτηση «τι είναι αυτό» 

Διασκεδάζει ακούγοντας ιστορίες 

Γνωρίζει 5 μέρη του σώματος 

Ονομάζει επακριβώς μερικά οικεία αντικείμενα

Χρησιμοποιεί προτάσεις με 2-3 λέξεις

Λέει το όνομά του

Ακολουθεί σύνθετες οδηγίες 

Συμβουλές προς τους γονείς

Εμπλουτίστε το λεξιλόγιο του 

Εξηγήστε του τις λέξεις που δεν καταλαβαίνει 

Επαναλάβετε τη λέξη που δε λέει σωστά, αλλά μην του ζητάτε να την επαναλαμβάνει κάθε φορά

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Το λεξιλόγιο του, εκτός από «μαμά» και «μπαμπά», περιλαμβάνει ελάχιστες λέξεις

Η ομιλία του είναι δυσκατάληπτη

Δε συνδυάζει 2 λέξεις για να σχηματίσει σύντομες φράσεις και προτάσεις

Ηλικία 2-3 ετών

Ο λόγος του είναι κατανοητός 

Συνεχίζει να ηχολαλεί όταν συναντά δυσκολίες στο λόγο 

Καταλαβαίνει το «ένα» και τα «πολλά» 

Εκφράζει την ανάγκη για τουαλέτα (πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά) 

Ζητάει αντικείμενα με το όνομά τους 

Δείχνει τις εικόνες σε βιβλίο ονομάζοντάς τις 

Αναγνωρίζει διάφορα μέρη του σώματος 

Ακολουθεί απλές εντολές και απαντά στις απλές ερωτήσεις 

Απολαμβάνει να ακούει μικρές ιστορίες, τραγούδια και ρυθμούς 

Κάνει ερωτήσεις με 1 ή 2 λέξεις 

Χρησιμοποιεί φράσεις 3-4 λέξεων, με Υποκείμενο-Ρήμα-Αντικείμενο 

Χρησιμοποιεί μερικές προθέσεις, άρθρα, ρήματα στον Ενεστώτα, ομαλό πληθυντικό και ανώμαλους τύπους στον Αόριστο 

Παρουσιάζει πολλαπλά γραμματικά λάθη 

Καταλαβαίνει τα περισσότερα πράγματα από αυτά που του λέγονται 

Μιλάει με δυνατή φωνή 

Χρησιμοποιεί σωστά τα φωνήεντα 

Χρησιμοποιεί σωστά σύμφωνα σε αρχική θέση 

Χρησιμοποιεί το βοηθητικό «είναι» 

Χρησιμοποιεί μερικά ομαλά ρήματα στον Αόριστο, κτητικά μορφήματα, αντωνυμίες και προστακτική 

Συμβουλές προς τους γονείς

Μάθετε στο παιδί σας πώς να λέει ιστορίες: βοηθήστε το να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του 

Ενθαρρύνετέ το να εγκαταλείψει το μπιμπερό και την πιπίλα, εφόσον τα χρησιμοποιεί ακόμα

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Η ομιλία του παραμένει δυσκατάληπτη 

Χρησιμοποιεί μόνο λίγα ρήματα ή/και καθόλου άρθρα ή επίθετα 

Δεν χρησιμοποιεί πληθυντικό 

Δεν σχηματίζει απλές προτάσεις

Ηλικία 3-4 ετών

Καταλαβαίνει τη λειτουργία των αντικειμένων 

Καταλαβαίνει διαφορές στις έννοιες (σταματάω - ξεκινάω , μέσα - πάνω, μικρό -μεγάλο) 

Ακολουθεί εντολές που αποτελούνται από 2 και 3 μέρη 

Ρωτάει και απαντάει σε απλές ερωτήσεις (ποιος, τι, που, γιατί) 

Συχνά κάνει ερωτήσεις και ζητά λεπτομέρειες στις απαντήσεις 

Χρησιμοποιεί την ομιλία για να εκφράσει συναισθήματα 

Χρησιμοποιεί 4 με 5 λέξεις στις προτάσεις 

Αναγνωρίζει αντικείμενα με το όνομά τους 

Χειρίζεται επιδέξια τους ενήλικες και παρατηρεί 

Χρησιμοποιεί ρήματα και ουσιαστικά πιο συχνά 

Έχει αίσθηση του παρελθόντος και του μέλλοντος 

Ο λόγος είναι 80% καταληπτός 

Η γραμματική βελτιώνεται αν και κάποια λάθη επιμένουν 

Κατάλληλη χρήση του «είμαι» και «είναι» στις προτάσεις 

Βάζει 2 γεγονότα σε χρονολογική σειρά 

Συμμετέχει σε συζητήσεις 

Συνεπής χρήση ομαλού πληθυντικού, κτητικών αντωνυμιών και ρημάτων Αορίστου

Συμβουλές προς τους γονείς

Διαβάστε ιστορίες μαζί και διηγηθείτε τις ο ένας στον άλλο. Έτσι ενθαρρύνετε μια θετική στάση προς την ανάγνωση και το λόγο (προφορικό και γραπτό)

Τα παιδιά χρειάζονται το παράδειγμα σας: αφήστε τα να σας βλέπουν να διαβάζετε

Πότε να ζητήσετε βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον λογοθεραπευτή

Δυσκολεύεται να αρχίσει μια πρόταση ή να επαναλάβει συλλαβές ή λέξεις 

Χρησιμοποιεί μικρές και όχι σωστά οργανωμένες προτάσεις 

Η ομιλία του δεν είναι πάντα κατανοητή 

Δε μπορεί να διηγηθεί απλά και πρόσφατα γεγονότα

Ανυφαντή Ελένη - Λογοθεραπεύτρια

του κέντρου ΄΄Εργο Αγάπης΄΄